Nico Laan wint anamorfose prijsvraag


UTRECHT, 20081116 -- De Lustrumprijsvraag 2008 van de stichting Ars et Mathesis, uitgeschreven ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan is gewonnen door Nico Laan uit Den Haag. Hij ontving als prijs een bedrag van ¤500. Laan maakte een anamorfose in de vorm van een poort getekend op het Noordzeestrand. Gefotografeerd vanuit een vlieger leek de poort rechtop te staan. De tweede prijs ging naar een groep van 4 studenten van wiskundeopleiding van de HAN in Arnhem. De derde prijs is in de wacht gesleept door de Belgische student Matthew May.

De prijzen werden uitgereikt op 15 november 2008 tijdens de lustrumviering in de Paper Dome in Utrecht, Leidse Rijn.
De jury nomineerde 8 inzendingen om mee te dingen naar de prijzen.
De jury bestond uit Bruno Ernst, Monika Buch en Hans Kuiper.
De jury stelde vast dat met het uitschrijven van een prijsvraag met de Anamorfose als onderwerp de lat bijzonder hoog is gelegd.
Een anamorfose is een vervormde afbeelding die slechts vanuit één punt gezien er realistisch uitziet.
Het is een moeilijk onderwerp.
De deelnemers moeten het werk grondig voorbereiden.
1. Welk onderwerp wordt gekozen om af te beelden?
2. Hoe ziet deze vervormde afbeelding eruit?
3. Hoe teken ik deze vervormde afbeelding?
4. Waar moet ik mijn oog, en later het fototoestel, houden om de vervormde afbeelding waar te nemen alsof deze niet vervormd is?
Nico Laan heeft met zijn inzending de jury op een aantal punten verrast:
De locatiekeuze voor zijn anamorfose en daarmee samenhangend de materiaalkeuze. De anamorfose is op het strand gemaakt.
Nico tekent niet met kleur, maar met reliëf. Zijn lijnen zijn gevormd door een in het strand gegraven geul en vlak daarnaast een dijkje gevormd door het zojuist uit de geul vrijgekomen zand, en verder door het effect van licht en schaduw.
Ook de schaal van de anamorfose is een verrassing. Nico gebruikt voor zijn "Poort naar de zee" ongeveer een half voetbalveld.
Bij deze afmetingen is ook de benodigde ooghoogte niet van een menselijke maat. Nico gebruikt een birds-eye-view op 18,5 meter.
Ook hoe hij de foto van de anamorfose maakte is een verrassing: Niet vanaf een duintop. Nee, zijn camera wordt opgelaten aan een vlieger en wordt in positie gehouden door een speciale ophangconstructie.
Hij bereidde zijn object gedegen voor. Als een landmeter berekende hij de exacte plaats voor zijn lijnen. Het beoogde beeld en het gerealiseerde beeld is bijna perfect.
Een klein stipje op het strand blijkt in werkelijkheid een paard met koets. Hiermee wordt meteen duidelijk dat de omvang van de anamorfose bijzonder groot is.
De gemaakte foto is "een plaatje": De anamorfose harmonieert volstrekt met de omgeving van strand, zee en lucht.





Ars et Mathesis