Gemeente Laarbeek
Hangjongeren in Laarbeek
LAARBEEK Op 31 oktober zijn in het Eindhovens Dagblad cijfers
gepubliceerd over hanggroepen in Zuidoost Brabant. De cijfers en meer
in het bijzonder de gehanteerde methodiek om hanggroepen in beeld te
brengen, riepen direct vragen op bij verschillende gemeenten. In
Laarbeek zouden volgens deze methodiek 15 hinderlijke hanggroepen
rondhangen op verschillende locaties. Wij willen dit cijfer en de
gehanteerde methodiek graag nader toelichten om daarmee een
genuanceerd en reëel beeld te geven van hangroepen in Laarbeek.
De gehanteerde methodiek: de shortlist Beke
De shortlist Beke is gebaseerd op registratiegegevens van de
wijkagent. De indeling van jeugdgroepen in verschillende categorieën
vindt plaats op basis van het buikgevoel van de wijkagenten. Paul
Giesen, van de regiopolitie Brabant Zuid Oost, licht in het
eindrapport toe dat het zeer wel mogelijk is dat deze gegevens
significant afwijken van gegevens en rapportages op basis van de
feitelijke gegevens uit de concernsystemen van de regiopolitie Brabant
Zuid Oost.
Het nut van de shortlist Beke zit in het gegeven dat jongerenwerkers
en wijkagenten beter zicht hebben op verschillende soorten hanggroepen
en daar in de omgang met deze groepen rekening mee kunnen houden.
Wat is er nu in Laarbeek aan de hand?
De wijkagenten in Laarbeek hebben de shortlist Beke ingevuld aan de
hand van de overlastmeldingen. Daaruit blijkt dat er in Laarbeek het
afgelopen jaar vanaf 15 locaties overlastmeldingen zijn binnengekomen.
Dit zegt nog niets over het aantal groepen omdat één groep op meerdere
plaatsen voor overlast kan zorgen. Dat een hanggroep zich verplaatst
komt onder andere omdat met name jongerenwerk en politie actief
reageren op signalen van overlast.
Uit de registratie van overlastmeldingen in Laarbeek blijkt zelfs dat
deze het afgelopen jaar zijn afgenomen. De aard van de overlast in
Laarbeek heeft in de meeste gevallen betrekking op geluidshinder en
het achterlaten van afval.
Een belangrijk ander gegeven is dat de hanggroepen die geen
overlastmeldingen hebben veroorzaakt, buiten beeld zijn gebleven. De
aanvaardbare hanggroepen zijn simpelweg niet geregistreerd. Het is
belangrijk om het beeld van hanggroepen daarom te nuanceren. We moeten
immers voorkomen dat we elkaar hinder of overlast aanpraten terwijl er
niets aan de hand is. Dan kan er ook adequater gereageerd worden als
er wel iets aan de hand is.
Tot slot nog dit: Hangjongere is een term van deze tijd, jongeren die
rondhangen bestaan immers al veel langer. Een kenmerk van deze tijd is
de neiging tot categoriseren, iets of iemand een naam geven en in een
hokje stoppen. Het lijkt er op dat hangjongeren in het hokje zitten
met de naam hinder en overlast. Dit is beeldvorming die leidt tot
stigmatisering en dat moeten we voorkomen. Een paar stappen verder en
dan zitten álle jongeren in het hokje van hinder en overlast.
Jeugd vraagt om vertrouwen, om ruimte voor ontwikkeling, om ruimte om
af te kunnen wijken van de vorige generatie. Omgaan met jeugd begint
met ruimte geven om dan aan die ruimte grenzen te stellen. Eén van die
grenzen is géén overlast voor anderen veroorzaken.