European Parliament
Instellingen - 18-11-2008 - 20:05
©BELGA_AFP PHOTO POOL_RAINER JANSEN
Debat over de financiële en economische crises en de uitkomst van de
G20 Top
EP-leden hebben dinsdag over de financiële en economische crises en de
uitkomst van de G20 Top gedebatteerd. Ook het wetgevend en
werkprogramma van de Commissie voor 2009 kwam aan bod. Veel
fractieleiders pleitten voor hervormingen in de regulering, vooral
voor ratingagentschappen en hedge fondsen. Andere fracties
bekritiseerden speculanten en de Commissie voor het verergeren van de
crisis door te veel aandacht te schenken aan de belangen van de
industrie.
Namens de Raad
Jean-Pierre JOUYET zei dat de gevolgen van de crisis zichtbaar waren
en dat verschillende lidstaten al in recessie waren. De financiële
spanningen hadden steeds meer gevolgen voor de financiering van
economische spelers.
De ernstigste financiële crisis sinds 1929 had intussen ook een
economische vertraging veroorzaakt die aanzienlijk was. In die context
had het Franse Voorzitterschap gestreefd naar eenheid binnen de EU:
gezamenlijk hadden lidstaten waarborgen gegeven aan het interbancaire
stelsel en banken kapitaalinjecties gegeven. Ook op de G20 Top in
Washington van afgelopen weekend waren Commissievoorzitter Barroso en
Raadsvoorzitter Sarkozy eensgezind naar buiten gekomen. Op de Top was
men het eens geworden over principes zoals de hervorming van
ratingagentschappen, de regulering van de financiële sector en het
heroverwegen van het verband tussen het beloningsbeleid en het
aanzetten tot het nemen van overbodige risico's.
"Op wetgevend vlak", zei Mr. Jouyet, "zullen we voorstellen van de
Commissie versneld moeten aannemen". Hij zei daarbij te rekenen op de
volledige mobilisatie van het Europees Parlement.
Het was nu noodzakelijk om wereldwijd alle macro-elementen te
mobiliseren om de economische vertraging tegen te gaan. Het
Voorzitterschap had al herhaaldelijk de reacties van de ECB op de
crisis toegejuicht.
Op het vlak van de begroting hadden de G20 gezegd dat aanzienlijke
marges moesten worden voorzien waar mogelijk. Volgens de EU moesten
die marges in overeenstemming met het Stabiliteits- en groeipact
worden voorzien.
Mr. Jouyet sloot af door te zeggen dat de EU efficiënt haar
verantwoordelijkheid had genomen. De Europese eenheid moest nu worden
bewaard om voortaan samen te blijven handelen - de lidstaten en de
Europese instellingen. " Alleen zo kunnen we samen ervoor zorgen dat
de EU de middelen heeft om een rol te spelen als wereldwijde speler",
zei Mr. Jouyet.
Namens de Commissie
Commissievoorzitter José Manuel BARROSO was blij met het goede besluit
van het Europees Parlement om van twee debatten één te maken. Hij
herinnerde de Europarlementsleden eraan dat het politieke initiatief
om te beginnen met een wereldwijd hervormingsproces van de EU was
gekomen. " We mogen daar trots op zijn", zei hij. Hij had het gevoel
dat de eerste vergadering van de G20 wel degelijk het begin vormde van
een nieuw tijdperk van de mondiale economie. Tegelijk had hij in
Washington ook duidelijk gemaakt dat die ontwikkeling niet ten koste
mocht gaan van andere zaken, zoals de millenniumdoelstellingen.
Wat het werkprogramma van de Commissie betreft, zei Mr. Barroso dat de
nadruk moest liggen op het aanpakken van de gevolgen van het gebrek
aan groei en werkgelegenheid. Tegelijkertijd moest de periode na de
crisis goed worden voorbereid. Op 26 november zou de Commissie daarom
een actieprogramma indienen. Hij riep het Parlement op om de recent
ingediende voorstellen in verband met bankgaranties en
ratingagentschappen snel aan te nemen.
Ter conclusie zei hij dat het tijd was voor Europa om zijn stempel te
drukken en dat "de geesten zich hadden opengesteld", hetgeen een paar
maand geleden nog ondenkbaar was. Men was nu bereid om de Europese
waarden van vrijheid en solidariteit over te nemen.
Fractiewoordvoerders
Joseph DAUL (EVP-ED, FR) van de christendemocratische fractie noemde
de crisis het "gevolg van een tekort aan transparantie op de markten
in afwezigheid van een orgaan van toezicht". Zijn fractie was nooit
voorstander geweest van een financieel systeem zonder regels en
pleitte voor een Europees model van sociale markteconomie. Europa had
volgens hem bewezen dat een gezamenlijke aanpak van de crisis wel
degelijk mogelijk was. De G20 was een historische en symbolische
vergadering. Nu moest er gehandeld worden om de economie weer op gang
te brengen: er moest worden geïnvesteerd in onderzoek, gezinnen in
moeilijkheden moesten worden geholpen, maar zonder de
overheidsfinanciën te belasten. Hij waarschuwde ook voor
protectionisme.
Martin SCHULZ (PES, DE) vond dat alleen al het feit dat de G20 bij
elkaar gekomen waren, al liet zien dat er een verandering in de wereld
was. De voornaamste vraag was nu of er genoeg tijd was. Als de
Commissie van plan was om in het voorjaar voorstellen in te dienen,
dan was ze te laat. "We zitten nu op een doorslaggevend moment", zei
hij, "gaan wij verder met strikter toezicht of gaan wij banken
beschermen, die het geld dan meenemen en gewoon verdergaan?" "Ons doel
moet zijn om eigen regels te definiëren die vervolgens door de EU
worden verdedigd binnen de G20 en binnen de internationale
instellingen". Daarom verwachtte hij van de Commissie dat ze in
december voorstellen zou indienen.
Voor de liberale fractie verwees Graham WATSON (ALDE/ADLE, UK) naar
Adam Smith: zelfs hij vond dat vrije markten beperkingen hadden. De
fractie was blij met het succes van de G20. Staatshoofden die dachten
dat ze terug konden naar 'business as usual' hadden het niet begrepen,
het was het moment om de balans op te maken. Bovenal mocht het streven
naar een duurzame economische groei niet in de steek worden gelaten:
de strijd tegen de klimaatverandering moest worden voortgezet.
Brian CROWLEY (UEN, IE) was ervan overtuigd dat de Europese Commissie
doortastend had gehandeld toen de internationale financiële markten
instortten. De Europese Unie, de VS, India en China moesten
samenwerken aan gezamenlijke regels en gezamenlijke normen om de
wereldwijde dienstenmarkt in de toekomst te kunnen regelen. De crisis
bood "eigenlijk een opportuniteit, een kans om te reageren". Het
grootste gevaar vandaag was dat banken niet aan het MKB leenden. Het
was belangrijk de creativiteit en de innovatie van de mensen van de EU
niet aan banden te leggen.
Monica FRASSONI (GROENEN/EVA, IT) beschuldigde Mr. Barroso en de
Commissie ervan dat zij verantwoordelijk waren voor de crisis omdat ze
met de lidstaten en de industrie hadden samengespannen in plaats van
met het Europees Parlement en de consumenten. Ze sprak over de 'Green
New Deal', een echte economische langetermijnstrategie gericht op
kwesties zoals energie-efficiëntie. Daarbij hoorde geen blanco cheque
uitschrijven voor de auto-industrie, tenzij ze bereid was te hervormen
en te moderniseren.
Roberto MUSACCHIO (EVL/NGL, IT) ergerde zich eraan dat niemand vroeg
naar de echte oorzaken van de crisis, wat het moeilijk maakte om de
problemen aan te pakken. Dat waren de waardevermindering van het werk
door de liberalisering de laatste jaren en de ernstige situatie op het
vlak van de ecologie en de energie. Hoe konden zij die de problemen
hadden gecreëerd nu een oplossing vinden? Hij riep op tot sterke
woorden uit de linkse hoek.
Volgens Hanne DAHL (IND/DEM, DK) draaide het voorstel van de Commissie
voor een oplossing van de financiële crisis rond de pot. Ze vroeg de
Commissie of het voorstel over de ratingagentschappen zou betekenen
dat er nieuwe agentschappen zouden worden opgericht, want de bestaande
agentschappen waren "inadequaat en onbetrouwbaar" geweest. Ze was
bezorgd om de onzekerheid over werkgelegenheid en de prijs die
werknemers misschien moesten betalen als gevolg van de crisis.
Overige sprekers
Ieke VAN DEN BURG (PES, NL) vond dat Europa inderdaad een grotere rol
moest spelen op het wereldtoneel. Grotere lidstaten moesten zich
daarbij schikken en erkennen dat "we nu samen Europees moeten
optreden". Wat de economische crisis betreft, moest er internationaal
opgetreden worden, maar ook binnen Europa sterker Europees, met een
Europees reddingsplan. Terughoudendheid moest veranderen in een
stimulerend beleid. Ze vond de Btw-verlaging van 1% ontoereikend, want
de cijfers van de teruggang waren veel groter. Ze verwees daarbij naar
de bouwsector in Nederland, die met een teruggang van 20% te kampen
had. Toepassing van het lage Btw-tarief kon daar - en overal in Europa
- zorgen voor een impuls op de woningmarkt.
Lambert van NISTELROOIJ (EVP-ED, NL) wilde als coördinator van het EVP
voor het regionale beleid actief meedenken over oplossingen. Hij
noemde de structuurfondsen en cohesiefondsen als mogelijkheid "om
actief te zijn, meer te flexibiliseren en te versnellen". Zowel in de
lijn van Lissabon - kennis - als in de lijn van Göteborg - energie en
ecologie - dacht hij aan gerichte investeringen om banen te creëren:
"het gaat altijd om jobs, om het opnieuw kwalificeren van mensen die
buiten komen te staan, opdat zij aansluiting houden met die nieuwe
economie. Alleen met een dergelijke houding en met die goed opgeleide
mensen krijgen we straks, na de crisis, weer een perspectief". Hij
vroeg de Commissie om nog vóór de verkiezingen van volgend jaar met
een aanpassingspakket te komen en snel te ageren: "er zal een tandje
extra bij moeten".
Debat: 18 november 2008
Contact
Sanne DE RYCK
Persdienst - Redactie
* E-mailadres : persdienst-nl@europarl.europa.eu
* Telefoonnummer in Brussel : (32-2) 28 42531 (BXL)
* Telefoonnummer in Straatsburg : (33-3) 881 73605 (STR)
* Mobiel nummer : (32) 498 98 34 51
REF.: 20081117IPR42160