FNV Sport

Manifest Papa Plus

Vaders van Nederland! De tijd is gekomen om ons te bevrijden uit de ketens van het fulltimewerk en de laatste resten van het kostwinnersmodel af te schudden. Men zegt over mannen dat wij pas gelukkig zijn als wij veertig, vijftig uur in de week werken. Dat wij ons alleen maar interesseren voor geld verdienen en carrière maken. Dat wij ons te goed voelen voor de zorg voor kinderen, omdat je die niet terug ziet op je loonstrookje.

Dit beeld is achterhaald en vals. Meer dan zes van de tien mannen willen graag minder werken, en meer tijd besteden aan de opvoeding van hun kinderen. Dat ze dit niet doen, komt door de dwingende manier waarop werk in Nederland is ingericht. Dat kan dus anders. En dat zullen we zelf moeten doen. Wat we nodig hebben is lef en overtuigingskracht. Een aantal van ons heeft het gedaan. Wij hebben afspraken gemaakt met onze werkgevers. Wij hebben onze plek opgeëist in de levens van onze kinderen. Wij hebben onze papadag veroverd en toch zijn we niet op een zijspoor beland. Nu roepen we jullie op hetzelfde te doen. Wees niet bang. Leg je niet neer bij de status quo. Worstel je los uit het kostwinnerskeurslijf. Werk een dag minder in de week. Ga iets leuks doen met je kind. Geniet van je papadag! Je productiviteit zal er niet onder lijden. Je ontwikkelt juist extra vaardigheden, waar ze op je werk profijt van hebben. En je versterkt jullie emotionele band. Dat is goed voor jou en voor je kind. En het draagt bij aan een meer ontspannen bestaan.
Door onze papadag te claimen, geven we onze vrouwen en vriendinnen de kans om juist meer te werken. Zodat zij meer uit zichzelf kunnen halen. Zodat zij zich kunnen ontplooien. Zodat zij zich in hun loopbaan optimaal kunnen ontwikkelen als zij dat willen. Waarom we dat belangrijk vinden? Omdat zij daar recht op hebben en er net als wij gelukkig van worden. Nu worden vrouwen die meer willen werken nog door hun werkgevers ontmoedigd. Waarom toch? Hebben vrouwen dan toch minder rechten? De ondertekenaars van dit manifest willen de dominante arbeidsideologie doorbreken waarin vrouwen nog altijd ongelijk zijn aan mannen. Geef vrouwen de ruimte om meer uren te werken. Zonder dat ze worden uitgemaakt voor ontaarde moeder. En laat vaders de vrijheid om minder uren of op een andere manier te werken. Zonder dat de machocultuur hen wegzet als ambitieloze sukkels. Iedereen in Nederland heeft het over arbeidsparticipatie van vrouwen. Vrouwen moeten meer gaan werken om de vergrijzingsgolf op te vangen. Het kabinet heeft er zelfs een Taskforce voor opgericht. Prachtig. Maar krijgen alle mannen dan ook een papadag? Krijgen we dan ook meer kraamverlof voor vaders? Komt er geld om het ouderschapsverlof van vaders door te betalen? Tot onze grote irritatie ontbreekt de rol van de vaders volstrekt in deze discussie. Het kabinet belijdt de emancipatie van mannen vooral met de mond. Ja, minister Plasterk heeft een `Plan van de man'. Ja, minister Rouvoet roept wat over het gezin. Maar wat is er echt gedaan? Welk concrete maatregelen maken het voor mannen echt gemakkelijker om papa te zijn?
Wat we wel zien, is dat Den Haag bezuinigt op de kinderopvang. Begrijpt u nu dat wij daar soms heel erg kwaad van worden? Sommige mannen wachten af. Wij doen het zelf. We presenteren hierbij onze eigen `Taskforce', Papa Plus. Wij willen volwaardig vaderschap in combinatie met volwaardig werk. Wij zijn man, werknemer, partner, en ook papa. Wij claimen voor elke vader het recht op minstens één papadag. Wij willen onze kinderen niet missen. Voor je het weet zijn ze groot en is hun jeugd voorbij. Wij vinden dat een kind recht heeft op een vader, en een vader recht heeft op een kind. Vaders vervullen een onmisbare rol in de vorming van kinderen tot evenwichtige volwassenen. Wij eisen onze plek op in het leven van onze kinderen. En wij roepen onze collega-vaders op hetzelfde te doen. Eis een papadag! Kies voor jezelf en voor je kind.

Wij begrijpen het heel goed als mannen die keuze nu niet durven te maken. Want het kan ten koste gaan van je loopbaan. De cultuur in het bedrijfsleven is nog steeds die van het kostwinnersmodel. De man werkt, de vrouw blijft thuis. Maar heren werkgevers, wake up. Dit is de 21e eeuw! Zorg voor kinderen is geen vrouwentaak. Mannen eisen hun plek op in het gezin. Toch is de arbeidsdeling in Nederland nog altijd traditioneel ingericht. Daar moeten we dus zo snel mogelijk vanaf. Niks geen kostwinners- of anderhalfverdienersmodel. Als we al moeten kiezen, dan kiezen we voor twee keer vier. Twee partners die allebei vier dagen werken. Dan doe je recht aan de wensen en verlangens van beide ouders.
De overgrote meerderheid van de werknemers is op zoek naar een betere balans tussen werk en privé. Dat geldt voor alle leeftijden en opleidingsniveaus. Wellicht zijn wij een goedgeschoolde voorhoede die een nieuw tijdperk inluidt. Feit is dat de meeste vaders minder willen werken om bij hun kinderen te zijn, zonder dat ze daarmee hun loopbaan schaden. Daar is een mentaliteitsverandering voor nodig. Onder vaders zelf. Onder wet- en werkgevers. Maar ook onder moeders. Die moeten zich geen schuldgevoel laten aanpraten als ze naar hun werk gaan. En ze moeten ons de ruimte geven om de zorg voor de kinderen op onze eigen manier in te vullen. Wij willen een cultuuromslag. En we verwachten van de overheid dat ze deze noodzakelijke cultuuromslag actief bevordert.
Wij zijn een groep papa's die nu al laten zien dat het kan. Maar dat mag niet afhankelijk zijn van de toevallige schappelijkheid van je werkgever. Een eerlijke verdeling van werk en zorg over mannen en vrouwen moet in steen worden gebeiteld. Wij roepen werkgevers op om vaders meer ruimte te bieden om flexibeler met werk om te gaan. Om 32 of 36 uur per week te werken. Of om meer uren te werken maar dan op andere tijden. Wij vragen werkgevers om hun mentaliteit aan te passen aan de huidige tijd. Een echte man heeft een papadag én een carrière. Loyaliteit aan je werk is niet meetbaar door aanwezigheid. Dat is een achterhaalde industriële gedachte. Weg met de mentaliteit van de fabrieksfluit! Beoordeel ons op resultaat. En niet op het aantal uren dat we voor een beeldscherm of bij een koffieautomaat hangen. Thuis- en telewerken bieden ruime, nieuwe kansen. Maar veel werkorganisaties hobbelen hier nu nog achteraan. Er moeten geen belemmeringen zijn om voor vaderschap te kiezen. Wij willen dat de papadag een recht wordt. En we zullen zelf met aanbevelingen komen om de politiek en de sociale partners te laten bewegen.
Wij willen graag werken. Wij willen ook graag hard en veel werken. Maar we willen ook onze kinderen zien opgroeien. Daar deel van zijn. En niet alleen op zondag het vlees komen snijden. Wij willen meer. Wij willen volwaardig vader zijn. Nu het nog kan.