Provincie Gelderland


Arnhem, 5 december 2008

GELDERSE AANPAK KINDERMISHANDELING SLAAT AAN

De Gelderse aanpak kindermishandeling lijkt te werken. Dat is de conclusie van het Verwey-Jonker Instituut dat deze aanpak heeft gevolgd vanaf de invoering, halverwege 2007. De verschillende instellingen weten elkaar te vinden en wisselen sneller informatie uit. De onderzoekers vinden het echter te vroeg voor definitieve uitspraken, vooral omdat de invoering van de aanpak nog niet in alle organisaties even ver is. Het rapport is donderdag 4 mei overhandigd aan de provincie Gelderland. Gedeputeerde Hans Esmeijer, die samen met de Gelderse Roos en het AMK/BJZ aan de wieg stond van de Gelderse aanpak: "We zijn op de goede weg, maar we zijn er nog lang niet."

De Gelderse aanpak kindermishandeling draait vooral om het gemakkelijker uitwisselen van informatie tussen de (volwassenen-)GGZ enerzijds, en het AMK, Bureau Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming anderzijds. De meest opvallende afspraak is dat de GGZ-behandelaar die een volwassene in therapie heeft, voortaan ook let op de belangen van eventuele kinderen en de risico's die zij lopen. Als het nodig is, zal hiervoor onder voorwaarden het beroepsgeheim moeten wijken. Voor de invoering van de Gelderse aanpak richtte hij of zij zich louter op de volwassen cliënt. Met deze afspraken kunnen instellingen veel eerder ingrijpen in het belang van een betere bescherming van het kind.

dilemma
De onderzoekers van het Verwey-Jonker Instituut geven ook nog enkele adviezen. Zo zal er meer moeten gebeuren om alle medewerkers binnen de GGZ te doordringen van de risico's die kinderen lopen als zij ouders hebben met psychische problemen. Veel medewerkers worstelen nog met het dilemma tussen de vertrouwensband met hun cliënt en de belangen van het kind. Ook adviseert het instituut de werkwijze uit te breiden naar bijvoorbeeld huisartsen, maatschappelijk werk en de verslavingszorg. Ten slotte zouden de GGZ-instellingen binnen hun behandeling meer aandacht moeten geven aan de ouderrol van hun cliënten. Dat vereist wel dat de GGZ-instellingen een betere registratie gaan voeren van het aantal volwassen cliënten met kinderen.

risico's
De Gelderse aanpak kwam tot mede stand op initiatief van gedeputeerde Hans Esmeijer. Aanleiding vormde onder meer de dood van de Apeldoornse jongen Metahan in het najaar van 2006. Esmejier nodigde alle partijen uit voor een expertmeeting in februari 2007. Tijdens deze bijeenkomst is uitgebreid gesproken over de risico's die kinderen lopen als hun ouders psychiatrische problemen hebben. Om deze risico's te minimaliseren,waren enkele afspraken essentieel, zoals snellere signalering van de risico's, goede communicatie tussen GGZ, Bureau Jeugdzorg, AMK en Raad voor de Kinderbescherming en een goede manier om, ondanks het beroepsgeheim en de privacy, toch informatie te kunnen uitwisselen. Vertegenwoordigers van deze instellingen, aangevuld met het Nederlands Instituut voor Forensische Psychiatrie en Psychologie en de instelling voor kinder- en jeugdpsychiatrie, Karakter, gingen vervolgens aan de slag om een protocol op te stellen, onder begeleiding van de provincie. De aanpak heeft landelijk veel belangstelling gekregen binnen andere provincies en van het rijk.