LOD presenteert:
TWEE OUDE VROUWTJES
AN DE DONDER / SIEN EGGERS / DOMINIQUE PAUWELS / TOON TELLEGEN
Twee oude vrouwtjes hoesten, schuifelen, fluisteren en snikken zich naar de dood toe. An De Donder en Sien Eggers geven gestalte aan deze ontroerende personages, gecreëerd door Toon Tellegen. Dominique Pauwels geeft hun verhalen muzikaal kleur. Zijn compositie wordt gebracht door een koor van vier hoogbejaarde zangers.
Productie LOD
Coproductie Frysk Festival (NL)
Met de steun van HETPALEIS (Antwerpen)
foto (c) Kurt Van der Elst
"Twee oude vrouwtjes zaten op een bank onder een boom in de regen. Lange tijd zwegen ze en keken naar de regen en naar de lage, grijze lucht. Toen zei het ene vrouwtje: 'Wacht u soms op iemand?'" (Toon Tellegen)
In bijlage vindt u het volledige persdossier van Twee oude vrouwtjes.
Voorstellingen Twee oude vrouwtjes
di
3 maart 2009
20:00
Stadsschouwburg Sint-Niklaas
wo
4 maart 2009
20:30
Theater De Nieuwe Vorst Tilburg (NL)
vr
6 maart 2009
20:15
CC Lokeren
za
7 maart 2009
20:00
CC De Spil Roeselare
wo
11 maart 2009
20:30
De Brakke Grond Amsterdam (NL)
do
12 maart 2009
20:30
De Brakke Grond Amsterdam (NL)
vr
13 maart 2009
20:00
CC Gasthuis - Aarschot
za
14 maart 2009
20:15
CC Mechelen - UITVERKOCHT
di
17 maart 2009
20:15
Kortrijkse Schouwburg - UITVERKOCHT
wo
18 maart 2009
20:00
CC Lier - UITVERKOCHT
do
19 maart 2009
20:00
KC Vooruit Gent - UITVERKOCHT
vr
20 maart 2009
20:00
KC Vooruit Gent - UITVERKOCHT
za
21 maart 2009
20:00
KC Vooruit Gent - UITVERKOCHT
di
24 maart 2009
12:40
Paleis voor Schone Kunsten Brussel
wo
25 maart 2009
20:15
CC Strombeek-Bever
do
26 maart 2009
20:00
De Velinx Tongeren
vr
27 maart 2009
20:00
HETPALEIS Antwerpen
za
28 maart 2009
20:00
HETPALEIS Antwerpen
di
31 maart 2009
20:00
HETPALEIS Antwerpen
wo
1 april 2009
20:00
HETPALEIS Antwerpen
vr
3 april 2009
20:00
HETPALEIS Antwerpen
za
4 april 2009
20:00
HETPALEIS Antwerpen
zo
5 april 2009
15:00
HETPALEIS Antwerpen
Dominique Pauwels werkt momenteel samen met Pieter De Buysser en Inne Goris aan Judaspassie (met onder andere Collegium Vocale en B'Rock - creatie maart 2009). Later op het seizoen volgt nog zijn eerste musical Adams Appels, een samenwerking met Olympique Dramatique. De komende seizoenen zijn nieuwe creaties (opera, musical en ander muziektheater) met Guy Cassiers, An De Donder, Stef Lernous en Erik De Volder voorzien.
"De klankinstallatie (Dominique Pauwels) is een juweeltje: acht speakers die in de vorm van grote pendules het tikken van de tijd verbeelden." (De Standaard, Geert Van der Speeten, 25 augustus 2008)
Met vriendelijke groeten,
Esther Ooms - communicatie
LOD
Bijlokekaai 3
9000 Gent
web:
t: +32.(0)9. 266.11.21 / +32.(0)478.96.45.37
f: +32.(0)9. 266.11.30
e:
---
OP TOURNEE:
LIEFDE/ZIJN HANDEN: Josse de Pauw & Jan Kuijken
2 OUDE VROUWTJES: Dominique Pauwels, An De Donder en Sien Eggers naar Toon Tellegen
IN PREMIERE:
JUDASPASSIE: Dominique Pauwels, Pieter De Buysser en Inne Goris - Desingel Antwerpen (4 maart 2009)
TWEE OUDE VROUWTJES
AN DE DONDER / SIEN EGGERS /
DOMINIQUE PAUWELS / TOON TELLEGEN
Esther Ooms
Communicatie
Bijlokekaai 3
9000 Gent
+32 (0)9 266 11 21
+32 (0)478 96 45 37
esther@lod.be
---
Inhoudstafel
1. Creditlijst p. 3
2. Speeldata p. 4
3. Twee oude vrouwtjes p. 5
4. Uittreksel tekst Toon Tellegen p. 6
5. Pers p. 7
6. Biografieën p. 10
7. LOD p. 13
---
Creditlijst
Concept An De Donder
Spel An De Donder & Sien Eggers Muziek en installatie Dominique Pauwels Tekst Toon Tellegen
Zang t.e.m. 12 maart Doede Douma (1ste tenor), René Van Doremalen (2de tenor), Sietze de Jong (bariton), Oebele De Boer (bas)
Muzikale leiding David Van Roijen Friese vertaling Jabik Veenbaas
Zang vanaf 13 maart André Van Leuven (1ste tenor), Raoul Valencyns (2de tenor), Hugo Smekens (bariton), Werner Brans (bas)
Muzikale leiding Edwig Abrath
West-Vlaamse vertaling Annick Fonteyne
Coaching Michel Van Dousselaere Kostuums Aafje Horst
Scenografie en lichtontwerp Herman Sorgeloos
Productiecoördinatie Sofie De Wulf
Coördinatie techniek Nic Roseeuw
Techniek Tom Van Overberghe & Pieter-Jan Coppejans Productie LOD
Coproductie Frysk Festival (NL) Met de steun van HETPALEIS (Antwerpen) Met dank aan Em. Querido's Uitgeverij B.V.
De eerste zes voorstellingen (t.e.m. 12 maart) worden in het Fries gezongen, de overige voorstellingen vanaf 13 maart in het West-Vlaams. De lijst met speeldata vindt u terug op de volgende pagina.
---
Speeldata
Twee oude vrouwtjes ging in première zaterdag 23 augustus 2008 tijdens het Frysk Festival (Heerenveen, NL). Vanaf 3 maart gaat de voorstelling op tournee in Vlaanderen en Nederland.
Gezongen in het Fries
di 3 maart 2009 20:00 Stadsschouwburg Sint-Niklaas wo 4 maart 2009 20:30 Theater De Nieuwe Vorst Tilburg (NL) vr 6 maart 2009 20:15 CC Lokeren
za 7 maart 2009 20:00 CC De Spil Roeselare wo 11 maart 2009 20:30 De Brakke Grond Amsterdam (NL) do 12 maart 2009 20:30 De Brakke Grond Amsterdam (NL)
Gezongen in het West-Vlaams
vr 13 maart 2009 20:00 CC Gasthuis - Aarschot za 14 maart 2009 20:15 CC Mechelen - UITVERKOCHT di 17 maart 2009 20:15 Kortrijkse Schouwburg - UITVERKOCHT wo 18 maart 2009 20:00 CC Lier - UITVERKOCHT do 19 maart 2009 20:00 KC Vooruit Gent - UITVERKOCHT vr 20 maart 2009 20:00 KC Vooruit Gent - UITVERKOCHT za 21 maart 2009 20:00 KC Vooruit Gent - UITVERKOCHT di 24 maart 2009 12:40 Paleis voor Schone Kunsten Brussel wo 25 maart 2009 20:15 CC Strombeek-Bever do 26 maart 2009 20:00 De Velinx Tongeren vr 27 maart 2009 20:00 HETPALEIS Antwerpen za 28 maart 2009 20:00 HETPALEIS Antwerpen di 31 maart 2009 20:00 HETPALEIS Antwerpen wo 1 april 2009 20:00 HETPALEIS Antwerpen vr 3 april 2009 20:00 HETPALEIS Antwerpen za 4 april 2009 20:00 HETPALEIS Antwerpen zo 5 april 2009 15:00 HETPALEIS Antwerpen
---
Twee oude vrouwtjes
Ouderwets kussen en verhalen vertellen, daar houden ze van. Ze houden zich op, ergens op de drempel tussen leven en iets anders. En daar praten ze: met elkaar, over elkaar, over anderen, over twee oude vrouwtjes. Ze worden afwisselend vrolijk, angstig en boos, om redenen die enkel zij kunnen vatten. Hun logica is nu enkel nog van henzelf.
Vier oude mannetjes zingen hen toe en begeleiden hen in hun queeste, al weet niemand goed waarheen die leidt. Waar ze dat kunnen, proberen ze de dingen helderder te maken. Duiding te brengen door muziek. Te zingen wat niemand gezegd krijgt. Mannetjes en vrouwtjes bewegen zich in een omgeving waarin muziek een weerspiegeling vormt van de wegtikkende tijd. Ze blijven wroeten en zoeken. Hun blik neemt niet langer waar wat echt is. Of is het net omgekeerd? Beginnen ze te zien?
Twee oude vrouwtjes is een bewerking van de verhaaltjes uit het ontroerende gelijknamige verhalenboekje van Toon Tellegen. Een selectie verhaaltjes wordt herverteld in taal, muziek en installiekunst. Per speelregio wordt gewerkt met andere, lokale koren van bejaarde mannen, en zal er in het dialect van de streek worden gezongen. Dit geeft elke voorstelling een eigen `couleur locale', een eigen inbedding in de gemeenschap waarin ze wordt gespeeld.
An De Donder: "teksten van Toon Tellegen zijn pareltjes van taal en beelden, in een stijl die aanspreekt en ontroert in zijn eenvoud. Toen ik Twee oude vrouwtjes las, wist ik meteen dat ik er iets mee zou gaan doen. Pas jaren later vond ik in Sien Eggers de geschikte "partner in crime". We hebben geknipt en geplakt, en dus vooral ingegrepen in de logische opbouw van de verhaaltjes. De graduele overgang van het `normale' logische redeneren naar het associatieve, schijnbaar redeloze denken die veel hoogbejaarde mensen maken, is dan ook één van de kernthema's van dit stuk. De muzikale installatie, gecreëerd door Dominique Pauwels (LOD), begeleidt de vrouwtjes in wat ze voelen en denken, en vormt een mooie verbeelding van de tijd die hen gaandeweg en onvermijdelijk uitwist."
Uittreksel uit een interview met An De Donder en Dominique Pauwels door Elke Clompen
---
Uittreksel tekst Toon Tellegen
Fertriet is in stofke, Verdriet is een stofje, Verdriejt is e stof-tjie, wachtsjend op in each, wachtend op een oog, wahtend ip een ohe, op in rêdwurk, op een raderwerk, ip e roaderwerrek, op suver wyt, op zuiver wit, ip zuver wit, op ús. op ons. ip oes.
Fertriet is in famke Verdriet is een meisje Verdriejt is e meistje dat sa graach grut dat groot wil worden da hroat wild worren, wurde wol en wil dansen, dansen... en wild dansen, en dûnsje wol, dûnsje... een klein mank meisje in dansen... in lyts mank famke yn it het zand. e klejen mank meistje in sân. tsand.
Fertriet is God op twa Verdriet is God op twee Verdriejt is Hod ip tweje krukken, krukken, krikk'n, skeuveljend troch it schuifelend door het schuffelend deur tohe hege gers, hoge gras, gès, stroffeljend oer in deade struikelend over een strunkelend over e dowe slang dode slang slange. fier fuort razen, ver weg geschreeuw, de de earste oarloch, eerste oorlog,
bruorren dy't elkoar broers die elkaar
deaslaan... doodslaan...
en oeral apels, rottige en overal appels, rotte apels... appels...
---
Pers
De Telegraaf 7 augustus 2008
Ook de Twee oude vrouwtjes (23 t/m 26 aug. Posthuistheater, Heerenveen) staan op de drempel tussen leven en iets anders. An De Donder en Sien Eggers geven gestalte aan deze ontroerende personages, terwijl componist Dominique Pauwels hun verhalen muzikaal heeft omlijst. Een koor van vier hoogbejaarde zangers zingt de liedteksten die speciaal voor deze voorstelling zijn geschreven door Toon Tellegen zelf.
An De Donder is gefascineerd door thema's als de dood, dementie, ouderdom en vergankelijkheid. "Hoe ouder je zelf wordt, hoe meer je de aftakeling om je heen ziet. En eigenlijk wordt daar naar mijn mening in onze maatschappij nog veel te weinig aandacht aan besteed. Natuurlijk wordt er heel veel onderzoek naar gedaan, maar erover praten doet men niet. Ik heb het zelf gezien met mijn dementerende moeder. Ik had daar persoonlijk niet zoveel moeite mee, maar ik zag kinderen van dementerende ouders om me heen die er niet goed mee om wisten te gaan. Zij vonden het heel pijnlijk wanneer hun vader of moeder hen niet meer herkende", aldus de actrice.
Hoewel Twee oude vrouwtjes dus op teksten van Toon Tellegen is gebaseerd, is het mede door die betrokkenheid van An De Donder toch ook een heel persoonlijke voorstelling geworden. "De grens tussen ons als acteurs en de vrouwtjes is niet overal even duidelijk meer", legt ze uit. Toch heeft ze geenszins de illusie dat ze met deze voorstelling dit soort gevoelige onderwerpen eindelijk op de kaart krijgt. "Dat theater de wereld zou kunnen veranderen, daar geloof ik niet zo in. Ik hoop vooral dat mensen een mooie voorstelling zien en dat ze de problemen die op hun pad komen wellicht wat kunnen relativeren door de humor die ook in het stuk zit."
Door: Esther Kleuver
De Standaard 25 augustus 2008
Het Frysk Festival had nog een intieme vertelling in petto over ouder worden en aftakeling. In Twee oude vrouwtjes brengen An De Donder en Sien Eggers teksten uit een bundel van Toon Tellegen. Ze gaan over dood en liefde, compleet andere thema's dus dan in Tellegens vermaarde dierenverhalen. An De Donder gaf de episodes een volgorde die uitmondt in verbrokkeling. Je weet uiteindelijk niet meer wat er werkelijk gebeurt en wat verbeeld is.
De klankinstallatie (Dominique Pauwels) is een juweeltje: acht speakers die in de vorm van grote pendules het tikken van de tijd verbeelden. Troost komt van liederen van een koor van Friese oude mannen, waarvoor Tellegen een nieuw gedicht schreef over
---
verdriet en afscheid. Twee oude vrouwtjes is een aangrijpende voorstelling, die je toch voortdurend aan het lachen brengt met rake typeringen en absurde conversaties à la Beckett.
In het oog te houden, als deze productie in maart 2009 Vlaanderen aandoet. Met Vlaamse, in plaats van Friese oude mannetjes die hun wiegelied mogen inzetten.
Door: Geert Van der Speeten
Knack 25 augustus 2008
Opnieuw leren zoenen. Aandoenlijke oude vrouwtjes worstelen met de tijd in de nieuwe voorstelling van LOD.
De twee oude vrouwtjes van Toon Tellegen zijn zich maar al te bewust van het naderende einde. Daarom willen ze elkaar zoenen en knuffelen als vroeger. In Twee oude vrouwtjes, de fijnzinnige muziektheaterbewerking van LOD, bekijken en beluisteren de actrices elkaar van een afstand. Ze belichamen niet altijd de oude dametjes, maar vertellen er ook over. Wanneer ze na enige aarzeling op elkaar afstappen om het ouderwetse zoenen opnieuw te leren, moeten ze eerst hun natuurlijke terughoudendheid overwinnen. Durven ze hun wangen nog tegen elkaar aan te wrijven? En sluiten ze hun ogen als ze de lippen van de ander voelen? `Verdriet is een zondagmiddag' orakelt het zangkwartet in het Fries. Een ontroerende voorstelling.
Door: Ludo Dosogne
Friesch Dagblad 25 augustus 2008
Mooi en intiem portret van twee oude dametjes.
Zoals Simon Carmiggelt in zijn kronkels oude mensen in een park of in een kroeg meesterlijk tot leven wist te wekken, zo innemend en levensecht weet ook schrijver Toon Tellegen dat te doen. Natuurlijk ook met die schrijnende knipoog naar de vergankelijkheid. En als je na het lezen van Twee oude vrouwtjes je ogen echt sluit, dan zie je ze voorbij schuifelen en je hoort ze keuvelen over de alledaagse dingetjes. En stilaan slijt de tijd hun leven en verdwijnen ze uiteindelijk in het niets.
De Vlaamse theatermaakster An De Donder heeft dit intieme verhaal in al zijn eenvoud, treurnis én vitaliteit tot een toneelstuk bewerkt in het kader van het Frysk Festival. Een intrigerende bewerking waarin twee oude vrouwtjes op het ritme van de tijd hun leven vertellen. En daar waar het verhaal een verbeelding domweg afdwingt, spelen An De Donder en Sien Eggers die twee oude van dagen. Ze brengen ze tot leven, maken karakters van hen waar je je aan kunt ergeren, omdat het allemaal zo traag en sloom gaat.
---
Maar je wordt ook door hen op humoristische wijze enorm ontroerd. Als ze nog eenmaal willen zoenen zoals dat vroeger ging, voel je de gebroken stunteligheid alsof het (weer) de eerste keer was. Met een prachtige zin "onder het zoenen bedenken we wel wat we met onze handen gaan doen" zet De Donder jezelf weer eens neer als nietig onderdeel van de tijd.
De voortschrijdende tijd wordt overigens in het decor stilistisch vindingrijk uitgebeeld door enorme slingers van metronomen. Maar met evenzoveel fantasie zie je in deze slingers stampers en meeldraden die het begin van het leven en tegelijkertijd ook het einde symboliseren. En als het geheel je dan nog ontgaat waar deze voorstelling zich op concentreert, zingen een vijftal zangers de dametjes in het Fries toe als het gaat om hun innerlijke gevoelens. Zo is verdriet een zondagmiddag, God op twee krukken of een kraai op een tak in gedachten. Op die manier wordt ook de pijn van de tijd muzikaal enigszins verzacht.
De voorstelling evolueert, ondanks een te groot beroep op de vorm zo nu en dan, tot een sociaal statement op de tijd, een sur place waarin je tot nadenken wordt gedwongen van wat het leven zoal bracht en brengt. Een mooi, intiem en beeldend portret van twee oudjes die zelfs de pijn van het verdriet door het tikken van de tijd aan hen voorbij zien gaan. En zo wist de onvermijdelijke dood hen in de tijd weg van de plaats waar zij hun sporen achter zich hebben gelaten als start van een nieuw begin.
Door: Wiggele Wouda
---
Biografieën
An De Donder volgde kunsthumaniora in Antwerpen en genoot vervolgens een opleiding aan de Herman Teirlinck studio, waarna zij verschillende jaren in Nederland werkte o.a. bij Nieuwe komedie Den Haag en theatergroep Splien. Tussen 1983 en 1990 trad ze op bij Ankerruitheater, het RVT ( reizend volkstheater), het BKT ( Brussels kamer toneel), Monty, Voorziening (Groningen), Werk &Uitvoering (Groningen) en was ze te zien in de film Het Sacrament van Hugo Claus.
Ondertussen is zij al ongeveer vijftien jaar bezig met zowel volwassen- als jeugdtheater de laatste 12 jaar zijn het vooral eigen producties, steeds begeleid door muziek en beeld (projecties en/of film).
Voor Oud Huis Stekelbees speelde ze op in B=A in bubbels (tekst W. Thomas en regie G. Cassiers) dat de signaalprijs kreeg en Groen een stuk op basis van de kleurenleer van Goethe. Voor het Nieuwpoorttheater bedacht ze Zout voor het project Paradijs. In opdracht van LOD realiseerde ze Anton, met muziek van RikVerstrepen, tekst van F Auwera en animatie van Linde De Donder en De ontmoeting met een mens is altijd afmattend - tekst Elvis Peeters met muziek van RikVerstrepen. Bij Nova Zembla concipieerde zij Zielsverwantschap (naar Goethe) en Caro Amigo, het vervolg op met een gewei van spijt (LOD), een monoloog met video op een tekst van Ionesco, bij Maten Don Carlos, naar Schiller, O o o een bewerking van De misantroop van Molière en bij De Werf Zwaluw zwaluw kleine Zwaluw, een eigen creatie met muziek van L Mishalle (naar O. Wilde). Voor Villanella creëerde zij De kikkerkoning (tekst Johanna De Donder- muziek R. Verstrepen) en Bomma en Boom, weer op een tekst van Johanna De Donder, voor de Beursschouwburg Takken in de oren, een monoloog op teksten van Elvis Peeters met muziek van L. Mishalle. Voor Walpurgis speelde zij het muziektheaterstuk Nooit meer slapen en Sindsdien val ik, weerom twee teksten van Elvis Peeters.
Ze speelde mee in de voorstelling Ongelikt King Lear ( coproductie Laika/ HETPALEIS) en maakte Oerd samen met haar zus Johanna De Donder die de teksten schreef, Troisoeur die de muziek maakte en K. Tinel die de tekeningen realiseerde. Nog voor HETPALEIS regisseerde zij Gekelderd, een productie met 19 jongeren (met K.Tinel en L. Mishalle), 7, gebaseerd op "Sneeuwwitje", tekst An De Donder en J Deelder, piano en muziek Florejan Verschuren, filmbeelden Hugo Heylen i.s.m. An De Donder, en Erik, van Godfried Bomans en Johanna De Donder met filmbeelden van H. Heylen i.s.m. A. De Donder. Voor Transparant regisseerde ze Saulpain (2004), een jongerenopera en De gelukkige prins (2006) van Oscar Wilde met Oxalys die instond voor de muziek en Raf Peeters die de video verzorgde. In 2005 speelde ze in Het schaampaard van Kees van Kooten bij theater Luxemburg en in 2007 Bomma, een herbewerking van Bomma en Boom, voor HETPALEIS (tekst J. De Donder, concept- spel- coach Michel van Dousselaere, video R. Peeters, muziek Dominique Pauwels).
Voor januari 2010 staat Autopsie van een gebroken hart, een nieuwe samenwerking met Dominique Pauwels, op het programma.
10
Dominique Pauwels studeerde aan het Conservatorium van Gent, het Sweelinck Conservatorium van Amsterdam en het IRCAM te Parijs. In 1991 behaalde hij in het Berklee College of Music te Boston, Massachusetts het einddiploma compositie en filmcompositie. Vanaf toen begon hij zich steeds meer toe te leggen op computertechnologieën en software voor composities. Sinds 1991 componeert hij regelmatig voor tv, zoals voor Het huis van wantrouwen, Morgen maandag, Alles kan beter, De Mol, Het eiland, De Parelvissers... Dominique Pauwels nam verschillende platen en cd's op (o.a. Chris Whitley, New York en Onegin), en krijgt regelmatig compositieopdrachten voor (muziek)theater, film en publiciteit. Zo verzorgde hij onder meer de muziek voor Lifestyle (1998, Victoria), Niet alle Marokkanen zijn dieven (2001, Arne Sierens), Royal Madness (2001, Gonnie Heggen), No Comment (2003, Jan Lauwers), Het oor (Apsara blokfluitenkwartet), DeadDogsDon'tDance/DjamesDjoyceDeaD (2003, Jan Lauwers). Voor Quatuor Diotima schreef hij zijn eerste strijkkwartet (2004) en in 2006 verzorgde hij de filmmuziek van Looking for Alfred, een kortfilm van Johan Grimonprez, die de European Media Award in de wacht sleepte.
Sinds 2004 is Dominique Pauwels componist in residentie bij LOD. Hij werkte er nauw samen met choreografe en danseres Karine Ponties (Le chant d'amour du grand singe (2003), Brutalis (2003), Holeulone (2006), Boreas (2007). In 2004 maakte hij voor haar, los van LOD, de soudtrack voor I am not a sweet little girl en Desirabilis. Met Guy Cassiers creëerde hij voor LOD en Toneelhuis Onegin (2006) en Wolfskers (2007). In 2008 werkte hij samen met Peter Verhelst aan LEX en met An De Donder aan Twee oude vrouwtjes, gebaseerd op de gelijknamige tekst van Toon Tellegen.
Momenteel werkt hij samen met Pieter De Buysser en Inne Goris aan Judaspassie (met onder andere Collegium Vocale Gent en B'Rock - creatie maart 2009). Later op het seizoen volgt nog zijn eerste musical Adams Appels, een samenwerking met Olympique Dramatique en het Toneelhuis.
De komende seizoenen zijn nieuwe creaties (opera, musical en ander muziektheater) met Guy Cassiers, An De Donder, Stef Lernous en Eric De Volder voorzien.
---
Sien Eggers staat al jaren op de planken van theaters als de KVS, het Toneelhuis, Compagnie de Koe, Publiekstheater, Lampe, Nieuwpoorttheater en Victoria. Als meest recente stukken vermelden we Diplodocus Deks (NTGent / KVS), Glanzen (Lampe / Compagnie de Koe), U bent mijn moeder (HETPALEIS) en Eekhoornbrood (Lampe / Nieuwpoorttheater). Sien Eggers werkt ook regelmatig voor film en televisie. Zo was ze te zien in succesvolle reeksen als In de Gloria en Het Eiland, werkte mee aan afleveringen van Witse, Recht op Recht en Wittekerke, was te zien in de film De Indringer van Frank Van Mechelen en te horen als Dory in Finding Nemo. Op dit moment neemt ze de rol van slagersvrouw op zich in Van vlees en bloed.
Toon Tellegen is de zoon van een huisarts en een Russische moeder. Zelf studeerde hij ook medicijnen, in Utrecht. Hij vestigde zich na een verblijf van drie jaar in Kenia als huisarts in Amsterdam. Aanvankelijk maakte hij vooral naam als dichter. Later begon hij ook verhalen voor kinderen te schrijven. In 1984 verscheen zijn eerste kinderboek, Er ging geen dag voorbij: negenenveertig verhalen over de eekhoorn en de andere dieren. In de verhalen van Tellegen spelen de eekhoorn en de mier hoofdrollen. Het is een bijzondere wereld die hij beschrijft, waarin alle dieren even groot en even belangrijk zijn en de normale hiërarchie ontbreekt. Zijn dieren zijn welbespraakt en weldenkend. Ook vieren ze graag verjaardagen en eten ze veel taart. Toon Tellegen schrijft nog steeds en met grote regelmaat gedichten. Zijn oeuvre werd bekroond met de Theo Thijssen-prijs en de Hendrik de Vries-prijs, maar ook afzonderlijke boeken vielen in de prijzen. Hij ontving twee Gouden Griffels, twee Zilveren Griffels, twee keer de Woutertje Pieterse-prijs, een Gouden Uil, de Jan Campertprijs en in 2007 de Constantijn Huygens-prijs voor zijn gehele oeuvre.
12
LOD is een Gents productiehuis voor opera, musical en ander muziektheater dat borg staat voor baanbrekend artistiek werk, al twintig jaar lang. LOD zet artistieke trajecten uit met een pool artiesten (componisten Kris Defoort, Dick van der Harst, Jan Kuijken, Dominique Pauwels, Daan Janssens en Thomas Smetryns, regisseuse Inne Goris, actrice/regisseuse An De Donder, acteur/auteur/regisseur Josse De Pauw en filosoof/auteur Pieter De Buysser). Samen werken zij aan een brede waaier van projecten waarin vele verschillende artistieke genres elkaar ontmoeten. Met producties als The Woman Who Walked into Doors, Yerma vraagt een toefeling, Diep in het bos, Het huis der verborgen muziekjes I & II, Onegin, Boreas, Liefde / zijn handen, The attendants' Gallery, Die siel van die mier en Twee oude vrouwtjes oogst LOD veel bijval in binnen- en buitenland. De LOD-artiesten worden gewaardeerd omwille van hun hedendaagse benadering van muziektheater. Hun werk is uiterst hybride en moeilijk op een genre vast te pinnen, maar steeds het resultaat van doorgedreven artistiek onderzoek en een groot creatie- en spelplezier. LOD wordt vaak omschreven als een plaats waar ruimte is voor het aftasten van grenzen en artistieke mogelijkheden, wat een sterk vernieuwende impuls oplevert voor het hedendaagse muziektheater- en operalandschap.
LOD schenkt bijzondere aandacht aan de samenwerking met Waalse artiesten. Getuige De Duivel Beduveld (met Patrick Corillon) of The Attendants' Gallery (samenwerking met onder andere Dominique Goblet en Thierry Van Hasselt). LOD heeft vele partners in binnen- en buitenland, waaronder deSingel (Antwerpen), La Monnaie/De Munt (Brussel), het Concertgebouw (Brugge), Muziekcentrum De Bijloke (Gent), de Rotterdamse Schouwburg, Le Maillon (Strasbourg), L'opéra de Dijon en L'Hippodrome (Douai).
LOD
Bijlokekaai 3 9000 Gent T +32 (0)9 266 11 33
F +32 (0)9 266 11 30
www.lod.be info@lod.be
13
---- --