Vrije Universiteit Amsterdam

In strijd met de roeping der vrouw.


* Startdatum: 09-03-2009


* Tijd: 13.45


* Locatie: Aula


* Titel: In strijd met de roeping der vrouw. De Staatkundig Gereformeerde Partij en het vrouwenkiesrecht


* Plaats: Aula


* Spreker: H.A. Post


* Promotor: prof.dr. F.A. van Lieburg


* Onderdeel: Faculteit der Letteren


* Wetenschapsgebied: Letteren


* Evenementtype: Promotie

Het onderzoek van Henk Post beantwoordt de vraag welke factoren tot nu toe bepalend zijn geweest voor de negatieve houding van de SGP tegenover het vrouwenkiesrecht. Post concludeert dat het gaat om een complex van factoren zoals o.a. van het vrouwenkiesrechtstandpunt een identiteitskwestie maken, angst voor gezichtsverlies, het vasthouden aan een negentiende-eeuwse opvatting over de man/vrouwverhouding, de rivaliteit met de ARP, een autoritaire partijleider, de dominantie van predikanten in het partijbestuur en het beroep op de onveranderlijke bijbel en eeuwige beginselen.

De SGP is de enige politieke partij die zich niet door vrouwen wil laten vertegenwoordigen. Rechtszaken en het stopzetten van de overheidssubsidie in 2005 wakkerden de interne discussie aan. In 2006 nam de SGP het besluit dat de vrouw lid mocht worden van de partij, maar sprak zij uit dat het regeerambt bleef voorbehouden aan de man: de vrouw kwam het passieve kiesrecht niet toe. Voor velen is het onvoorstelbaar dat een partij die zich altijd zo gezagsgetrouw opstelt en zoveel respect toont voor de wetgeving om haar vrouwenstandpunt een botsing met de Grondwet en de rechter niet uit de weg gaat. Wat bezielt deze mensen? De SGP beroept zich voor haar standpunt op haar godsdienstige overtuiging en houdt daarbij vast aan de protestantse traditie.

Vooral van belang voor het SGP-standpunt was de meningsvorming binnen de ARP, die naast de SGP de enige partij was die officieel moeite heeft gehad met het vrouwenkiesrecht. Voor deze partij verliep de modernisering van het vrouwenstandpunt echter sneller dan voor de SGP. De CHU heeft het vrouwenkiesrecht na de invoering ervan officieel nooit afgewezen. De na de Tweede Wereldoorlog opgerichte partijen GPV en RPF hebben het passieve kiesrecht voor de vrouw zelfs verwelkomd.

Andere factoren die Post vond zijn de conservatieve inslag van het bevindelijk gereformeerde volksdeel (veelal met een lage sociale status en geringe opleiding en voornamelijk aanhangers van de Afscheiding van 1834), een wereldmijdende opstelling (een geloofsbeleving met een sterk onderkennen van het onderscheid van en de tegenstelling tussen de gemeente van Christus en de wereld), een radicale versie van de antirevolutionaire antithese (onderscheid tussen bevindelijk gereformeerden en de rest van de samenleving), de refozuilvorming vanaf de jaren 60 (gericht op behoud identiteit), een radicale, activistische rechtervleugel en een partijbestuur dat daar meer rekening mee hield dan met de linkervleugel uit angst voor een breuk.

© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam