Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid
10 mrt 2009
De gebiedscan criminaliteit & overlast
Het Programma Politie en Wetenschap heeft in de publicatiereeks
Politiekunde een nieuwe uitgave gepresenteerd: de `gebiedscan
criminaliteit & overlast'. Deze scan is een methode om problemen van
criminaliteit en overlast in wijk, buurt of dorpskern goed in kaart te
brengen. Hiermee helpt het politie en gemeenten bij een effectieve
aanpak.
De kern van de gebiedscan bestaat uit het systematisch bijeenbrengen
van beschikbare kennis en informatie over de criminaliteit en overlast
in wijken, buurten of oude dorpskernen. Straatkennis van politiemensen
(wijkagenten) maar ook van bijvoorbeeld wijkbewoners, winkeliers,
gemeentelijke diensten en woningcorporaties, wordt gekoppeld aan
geregistreerde (politie)gegevens over aangiftes en meldingen van
delicten. Zo ontstaat een goed en onderbouwd beeld van belangrijke
problemen, probleemlocaties (`hot spots') en probleemgroepen (`hot
groups'). Op basis hiervan kunnen in nauwe samenspraak tussen
gemeente, politie en justitie, de juiste prioriteiten worden gesteld
en een effectieve, integrale aanpak worden ontwikkeld.
De `gebiedscan criminaliteit & overlast' is het resultaat van een
meerjarig ontwikkelingstraject waaraan diverse regiokorpsen intensief
hebben meegewerkt. De methodiek is door Bureau Beke in drie pilots
succesvol getest, waarna het `groene licht' is gegeven voor een
landelijke invoering bij alle politiekorpsen. Dit gebeurt onder
verantwoordelijkheid van het landelijk project Programmaontwikkeling
Gebiedsgebonden Politie. Een speciale training van wijkagenten en
misdaadanalisten maakt daar deel van uit. Eind 2010 moet dat zijn
gerealiseerd.
Toepassing
De toepassing van de `gebiedscan' verloopt in drie vaste,
opeenvolgende stappen. Politieteams brengen, in samenwerking met
gemeentelijke partners, in drie bijeenkomsten de belangrijkste
prioriteiten op het gebied van criminaliteit en overlast, tot op
wijkniveau, in beeld. Vervolgens worden de daaraan gekoppelde
belangrijkste dader- of risicogroepen in wijk, buurt of gemeente in
kaart gebracht. Het eindresultaat is een goed gedocumenteerd en
onderbouwd wijkbeeld dat overzicht en inzicht combineert. Dit stelt
het lokaal bestuur en de eigen politieorganisatie in staat de juiste
prioriteiten te stellen en probleem - en resultaatgericht te sturen.
Met de praktijkvoorbeelden uit de drie pilots wordt de methodiek van
de gebiedscan nader geïllustreerd. Deze voorbeelden laten zien hoe de
koppeling van straat en systeemkennis leidt tot een beter inzicht in
probleemlocaties (`hot spots') en probleemgroepen (`hot groups').
Het onderzoeksrapport is uitgegeven in de reeks Politiekunde van het
Onderzoeksprogramma Politie en Wetenschap, een zelfstandig onderdeel
van het kenniscentrum van de Politieacademie.