Rijksuniversiteit Groningen

PS-b-P4VP(PDP) comb-shaped supramolecules: nanorods and thin films for nanotemplating

Datum: 13 maart 2009

Promotie: mw. W. van Zoelen, 16.15 uur, Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen

Proefschrift: PS-b-P4VP(PDP) comb-shaped supramolecules: nanorods and thin films for nanotemplating

Promotor(s): prof.dr. G. ten Brinke

Faculteit: Wiskunde en Natuurwetenschappen

Supramoleculen vormen sjabloon voor nieuwe nanomaterialen

Een polymeer is een lang ketenmolecuul dat is opgebouwd uit kleinere moleculen, te vergelijken met een kralenketting. Sinds de introductie van bakeliet in 1909, is er een grote verscheidenheid aan synthetische polymeren ontwikkeld. Hoewel deze polymeren uiteenlopende eigenschappen hebben, hebben de meeste één overeenkomst: net als water en olie mengen ze niet met elkaar. Polymeerchemici profiteren van deze eigenschap door verschillende polymeerketens aan elkaar te verbinden. Dit kan vergeleken worden met het aan elkaar knopen van de staarten van een hond en een kat. Beide dieren willen zo ver mogelijk van elkaar weg lopen, maar kunnen niet verder komen dan hun lichaam lang is. Een polymeerketen is echter niet veel langer dan enkele tientallen nanometers (een nanometer = één miljoenste meter), en daarom kan een verzameling van deze zogenaamde blokcopolymeren van elkaar scheiden in hele kleine geordende structuren. Deze structuren kunnen bijvoorbeeld gebruikt worden als sjablonen om nanostructuren van anorganische materialen te maken, welke toegepast zouden kunnen worden in computergeheugens. Omdat de verkregen structuren veel kleiner zijn dan de structuren die met de huidige technieken worden verkregen, kan dit resulteren in nog snellere computers met een hogere geheugencapaciteit.

In haar promotieonderzoek combineerde Wendy van Zoelen een blokcopolymeer van polystyreen (PS) en poly(4-vinyl pyridine) (P4VP) met een kleiner ketenmolecuul, pentadecylfenol (PDP), waardoor zogenaamde kam-achtige supramoleculen ontstaan. Hieruit kunnen nieuwe geordende structuren worden verkregen. Zij onderzocht onder andere hoe deze structuren gebruikt kunnen worden als een sjabloon om nieuwe nanomaterialen te maken.

Wendy van Zoelen (Groningen, 1981) studeerde scheikunde in Groningen. Het onderzoek werd uitgevoerd bij het Zernike Institute for Advanced Materials, afdeling Polymeerchemie.