Nieuwe regelgeving toegankelijkheid goedgekeurd
13/03/2009 13:05
Vlaamse Overheid
De oude wetgeving over de toegankelijkheid van publieke gebouwen
wordt vervangen door de Stedenbouwkundige Verordening
Toegankelijkheid. Zo wordt de oude regelgeving aangepast aan de
nieuwe uitdagingen op het vlak van toegankelijkheid. De nieuwe
Verordening Toegankelijkheid werd vandaag op initiatief van Vlaams
minister van Ruimtelijk Ordening Dirk VAN MECHELEN en Vlaams
minister van Gelijke Kansen Kathleen VAN BREMPT goedgekeurd door de
Vlaamse Regering. De nieuwe regelgeving geldt vanaf 1 januari 2010.
De oude wetgeving over de toegankelijkheid van publieke gebouwen
wordt vervangen door de Stedenbouwkundige Verordening
Toegankelijkheid. Zo wordt de oude regelgeving aangepast aan de
nieuwe uitdagingen op het vlak van toegankelijkheid. De nieuwe
Verordening Toegankelijkheid werd vandaag op initiatief van Vlaams
minister van Ruimtelijk Ordening Dirk VAN MECHELEN en Vlaams
minister van Gelijke Kansen Kathleen VAN BREMPT goedgekeurd door de
Vlaamse Regering. De nieuwe regelgeving geldt vanaf 1 januari 2010.
De regelgeving is goed voor mensen met een beperking, niet alleen
voor rolstoelgebruikers, maar ook voor ouderen, papa's of mama's
met een kinderwagen, slechtzienden, iemand wiens arm in het gips
zit, grotere personen, enz.Er bestaat reeds sinds 1975 wetgeving
over het toegankelijk maken van gebouwen, maar vaak bleef dit in de
realiteit dode letter. Doordat we de regels nu verplichtend opnemen
in de voorwaarden van de bouwvergunning, hebben we een praktisch
instrument om ze effectief in de praktijk om te zetten.De nieuwe
verordening geldt enkel bij nieuwbouw, verbouwingen of
uitbreidingen van gebouwen die publiek toegankelijk zijn. Een
bouwheer van een gebouw dat opengesteld wordt voor het publiek
(denken we aan winkels, banken, overheidsgebouwen), moet ervoor
zorgen dat iedereen het gebouw kan betreden. Zo moeten de deuren
breed genoeg zijn en in de juiste richting opengaan, gangpaden
recht, breed en hoog genoeg zijn.
Bovendien zullen de gemeenten een checklist met de nieuwe regels
hebben voor architecten zodat zij op een eenvoudige wijze kunnen
vaststellen of het gebouw aan de voorwaarden voldoet.Er wordt een
onderscheid gemaakt naargelang de oppervlakte van de toegankelijke
ruimtes. Gebouwen met een publiek toegankelijke ruimte die kleiner
is dan 150m², denken we daarbij aan kleine bakkerijen, slagers,
cafés,- hoeven enkel hun toegangsdeur toegankelijk te maken, zodat
deze bijvoorbeeld breed genoeg is en niet enkel via trapjes te
bereiken is. Wanneer gebouwen die bestaan uit verschillende
verdiepingen, groter zijn dan 150m², maar kleiner dan 400 m², is
het alleen verplicht om het gelijkvloers toegankelijk te maken,
wanneer die dezelfde functies biedt als de volgende verdiepingen.
Gebouwen groter dan 400m² moeten volledig toegankelijk zijn. Tot
slot moet er voor gebouwen groter dan 7500 m²advies ingewonnen
worden bij een erkend adviesbureau toegankelijkheid, zodat deze
constructieve en kostenbesparende tips geven vóór de bouwwerken.
Kathleen Van Brempt : "Met deze regelgeving zullen alle nieuwe
gebouwen -ook gebouwen in privé-handen- waar het publiek binnen
mag, werkelijk toegankelijk worden voor iedereen. Een toegankelijke
samenleving is een leefomgeving zonder spreekwoordelijke én
letterlijke drempels. Om de nieuwe regelgeving snel te verspreiden
lanceer ik bovendien binnenkort het Vlaams Handboek
Toegankelijkheid, een website waar architecten en ontwerpers de
normen en veel goede voorbeelden zullen terugvinden."
Dirk Van Mechelen : "Met dit voorstel komen we tegemoet aan
hedendaagse noden van verschillende bevolkingsgroepen, zonder de
kosten voor bouwheren nodeloos de hoogte in te jagen. De bedoeling
is vooral bij een nieuwbouw of verbouwing van een publiek
toegankelijke ruimte er rekening mee te houden dat iedereen zich
welkom voelt."
Deze stedenbouwkundige verordening geldt voor alle nieuwe
stedenbouwkundige aanvragen vanaf 1 januari 2010.
Voorbeelden van nieuwe richtlijnen
De nieuwe verordening geldt enkel wanneer een stedenbouwkundige
vergunning vereist is. Dus wanneer we spreken over pashokjes of
kleedruimtes, gaat dit alleen over de gemetste hokjes, zoals die in
een sporthal of een zwembad en uiteraard niet over de pashokjes in
een kledingzaak die uit een gordijn of een valse wand bestaan en
waarvoor geen stedenbouwkundige vergunning vereist is.
Wanneer gebouwen die bestaan uit verschillende verdiepingen,
groter zijn dan 150m², maar kleiner dan 400 m², is het alleen
verplicht om het gelijkvloers toegankelijk te maken, wanneer die
dezelfde functies biedt als de volgende verdiepingen. Een lift mag
dus, maar moet niet. Restaurants en cafés die op het gelijkvloers
zitruimte en sanitair voorzien, hoeven enkel die verdieping
toegankelijk te maken, ongeacht of ze al dan niet groter zijn dan
400m².
Voor grotere appartementsblokken, vanaf meer dan twee niveaus en
minstens zes wooneenheden, moeten de gemeenschappelijke delen (de
hal, de lift, de garage,-) én de toegangsdeur tot elke
woongelegenheid aan deze verordening voldoen.
Wanneer een hotel of andere verblijfsaccomodatie meer dan 10
kamers telt, moet minstens één kamer toegankelijk zijn.
Uiteraard wordt er ook gevraagd dat het toegangspad naar het
gebouw voldoet aan de verordening. Het zou weinig zin hebben om een
toegankelijk gebouw te hebben, als je er niet kunt geraken.
Voor eventuele hyperlinks en bijlagen:
Zie het origineel