In het verleden behaalde resultaten bieden een garantie voor de toekomst
* Startdatum: 18-03-2009
* Tijd: 15.45
* Locatie: Aula
* Titel: In het verleden behaalde resultaten bieden een garantie voor de toekomst
* Plaats: Aula
* Spreker: prof.dr. D.S. Peeper
* Onderdeel: VU medisch centrum
* Wetenschapsgebied: Medisch
* Evenementtype: Oratie
Het doel van Functionele Oncogenomica is genen te identificeren en karakteriseren die een essentiële bijdrage leveren aan de initiatie en progressie van kanker. Dit is onontbeerlijk voor de verbetering van diagnose en prognose, als ook voor het vinden van nieuwe aangrijpingspunten voor therapie zegt bijzonder hoogleraar prof.dr. Daniel S. Peeper bij het aanvaarden van zijn leerstoelopdracht Functionele Oncogenomica vanwege de stichting NKI. Zo speelt het een fundamentele rol bij het streven naar `personalized medicine', een behandeling van patiënten op maat, op basis van persoonlijke DNA, RNA en eiwitprofielen. Deze worden bepaald met behulp van zeer geavanceerde technieken.
Het nemen van de functie als uitgangspunt voor de identificatie van deze genen is cruciaal omdat we maar van een klein deel weten of ze een rol spelen bij kanker. Veel tumoren herbergen wel honderd genetische veranderingen. De meeste van deze schade betreft genen die niet daadwerkelijk hebben bijgedragen tot het ontstaan of de expansie van de tumor. Er is een relatief gering aantal genen dat na mutatie een normale cel daadwerkelijk laat ontsporen in een tumorcel. We noemen deze genetische boosdoeners `driver' genen.
Met het ontcijferen van de humane genetische code is volgens prof. Peeper het moment aangebroken om de volgende horde te nemen: het systematisch identificeren van deze kanker-veroorzakende genen. Grootschalige functionele genomische `screens' lenen zich bij uitstek om bijvoorbeeld efficiënt te onderzoeken welke van onze 30.000 genen cellen aanzet tot vermenigvuldiging of juist beter laat overleven en uitzaaien, belangrijke eigenschappen van tumorcellen. Momenteel wordt bij de behandeling van kanker slechts een fractie van onze 30.000 genen aangewend als specifiek aangrijpingspunt. Met dit soort screens kan ook op zoek worden gegaan naar specifieke aangrijpingspunten voor therapie.
© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam