KNHS
Trainingsdag met Andrew McLean op Academy Bartels
30 maart 2009
Andrew Mclean website
Afgelopen dinsdag vond de trainingsdag met de Australische Andrew
McLean plaats op Academy Bartels. McLean kwam naar Nederland op
initiatief van Academy Bartels en NHB Deurne, nadat Machteld van
Dierendonck van de faculteit van Utrecht er op gewezen had dat er een
dag speling in diens Europese schema zat. McLean kwam s morgens
rechtstreeks van Denemarken naar Hooge Mierde om vervolgens tot half 8
s avonds zijn verhaal te vertellen voor liefst 100 geïnteresseerden,
waaronder trainers van het Trainersplatform van de KNHS, instructeurs
van de FNRS, NHB en Has Den Bosch.
Na de introductie van Joep Bartels kon McLean van wal steken. Eerst
wou hij iets kwijt over de bosbranden in Australië. Hij zat namelijk
middenin het rampgebied. Zijn accommodatie is op het nippertje
ontsnapt aan het vuur. Door middel van foto's liet hij zien dat het
vuur tot aan de grens van zijn land was gekomen. Omdat de wind
uiteindelijk draaide zijn ze gespaard gebleven.
McLean, eigenlijk zoöloog van beroep, zette in Australië een paarden
gedragscentrum op. Het Australian Equine Behaviour Centre is het
grootste internationaal erkend paarden trainings- en gedragscentrum in
Australië. Hij was 20 jaar eventing ruiter en coach en schreef
verschillende, zeer goed verkochte, boeken. De onderwerpen waar de
trainingsdag mee begon waren: hoe werkt de communicatie tussen paard
en ruiter' en waarom zijn topruiters zo goed'? De communicatie tussen
ruiter en paard werkt via signaal, druk en beloning, en volgens de
leertheorie van de operante conditionering'. Bij honden en andere
diersoorten wordt deze theorie algemeen toegepast, maar in de
paardensport lopen we achter. We weten wel hoe we de hulpen moeten
toepassen, maar het proces achter deze hulpen krijgt veel te weinig
aandacht', aldus McLean.
McLean begon met de uitleg over de zweep als hulp. Hij gebruikt de
zweep niet als strafmiddel maar als hulp om duidelijk te maken wat je
van een paard wilt (overigens is een straf best toegestaan, mits met
mate, direct, en bewust). Als hij een paard aan de hand heeft gebruikt
hij de zweep om een reactie te krijgen. Lichaamstaal gebruikt McLean
zo min mogelijk. Het paard mag niet achter hem aanlopen als hij
wegloopt van het paard. Het paard mag alleen reageren als hij een hulp
met de zweep of zijn stem geeft. Zo kun je het paard, als je
consequent genoeg bent, zelfs leren om voor twee tikjes de beweging te
verkorten en te versnellen en voor één tikje de beweging te
verruimen', aldus McLean. Het is relatief eenvoudig om de reactie
later over te dragen van de zweep naar je beenhulp (klassieke
conditionering, als de hond van Pavlov).
Na het theoretische gedeelte nam hij een paard aan de hand, een jonge
Jazz nakomeling, om zijn trainingstechniek te demonstreren. In een
paneldiscussie gaven Marlies van Baalen, Imke Schellekens-Bartels en
Floor Dröge van NHB Deurne hun commentaar. Daarna kwam het
interessantste gedeelte van de middag, toen drie trainers met hun
leerlingen in de baan kwamen, en McLean vanaf de zijkant zijn advies
en commentaar gaf. De trainers waren Tineke Bartels, Marjon Schreuder
en Imke Schellekens, waarbij de laatste een probleempaard
presenteerde, dat weg rent en staakt. Eens te meer bleek dat
probleempaarden de interessantste gespreksstof leveren voor dit soort
bijeenkomsten. Dit paard heeft geen wegloopprobleem, maar een
stop-probleem', analyseerde McLean, en hij liet het paard heel vaak
stil staan met duidelijke beloning: teugel los en even de manenkam
strelen, zodra het paard de goede reactie gaf. Het was interessant om
te zien hoe snel verbetering werd bereikt. Leerzaam was ook de
discussie tussen de trainers Marion Schreuder, Henk van Bergen en
Tineke Bartels, na afloop van de praktijksessie. Het kennen van de
leertheorie, en het leren toepassen van het systeem van signaal, druk
en beloning, vond iedereen het een must' voor trainers, instructeurs
en studenten.
Tekst en foto: Academy Bartels