Socialistische Partij
SP Alkmaar :: Weblog
zondag 3 mei 2009
werkwijze van TSN/ASITO holt de thuiszorg uit
Hoort bij: uit de fractie door Matt Delahaij om 7:47 uur
Door de huishoudelijke zorg en alfa te vervangen met medewerkers van
een schoonmaakbedrijf, wordt de band doorgeknipt tussen huishoudelijke
verzorging en thuiszorg, en in het verlengde hiervan met de
huisartsenzorg. Hiermee verliest de gespecialiseerde hulpverlening, de
wijkverpleging en de huisarts een belangrijke eerste schakel in het
signaleren van problemen bij mensen die dat zelf niet goed kunnen
inschatten. In regio's waar dat onder regime van de WMO gebeurt, wordt
de klassieke Nederlandse eerstelijns-gezondheidszorg voor een deel
vleugellam gemaakt en wordt ze daarmee minder effectief.
Marktwerking begint nu echt de gezondheidszorg uit te hollen
Marktwerking in de zorg gaat niet over afstemmen van aanbod van
zorgverleners op de vraag van patienten.
Marktwerking in de zorg gaat over de manier waarop de zorgsector meer
kostenbesparend kan worden ingericht.
Een belangrijk deel van deze taak is neergelegd bij zorgverzekeraars.
Het argument hiervoor is dat zorgverzekeraars als beste kunnen
inschatten hoe de zorg zo effectief mogelijk en tevens kostenbesparend
kan functioneren. Hier ligt de veronderstelling aan ten grondslag dat
zorgverzekeraars vooral bezorgd zijn over de gezondheid van de
nederlandse bevolking. Dit is tamelijk naief omdat zorgverzekeraars in
eerste instantie commerciele bedrijven zijn en daarnaast ook vaak
beursgenoteerd. Zij leggen dus eerst verantwoording af aan
aandeelhouders en dan pas aan de mensen die hun verzekering bij hen
hebben afgesloten.
Voor dat deel waar de zorgverzekeraars geen invloed op hebben, is de
beslissingsbevoegdheid neergelegd bij gemeentelijke besturen. Dat deel
zit namelijk in de WMO, waar gemeenten over mogen beslissen. Bij de
meeste gemeenten in Nederland geldt in de eerste plaats dat voor elke
cent die ze uitgeven een dekking aanwezig moet zijn. Als gemeenten op
een subsidie minder uitgeven dan ze binnenkrijgen, kunnenze daarmee
andere doelen een dekking geven. Gezondheidszorg is een onderwerp waar
veel gemeentebestuurders nauwelijks een visie over hebben. Dat maakt
dat er vaak wordt gekozen voor logisch klinkende en vooral
boekhoudkundige benaderingen. In dit spel wordt de eerste lijnszorg
het kind van de rekening.
Marktwerking gaat dus over hoe we vanuit korte termijn perspectief met
zo min mogelijk geld aan de meest urgente behoefte kunnen voldoen en
hoe we op ogenschijnlijk minder urgente zorgvormen kunnen bezuinigen.
Het lange termijn perspectief, dus hoe we mensen zo lang als mogelijk
gezond kunnen houden, wordt zo langzamerhand uit het oog verloren.
Goedkoop, goedkoper, goedkoopst lijkt het credo.
TSN/ASITO speelt perfect in op deze politieke realiteit en kiest voor
de goedkoopste formule. Een formule waarmee de eertse lijns-zorg stap
voor stap wordt uitgehold.
Thuiszorg is fijnmazig systeem
De thuiszorg is een fijnmazig systeem van huishoudelijke hulp,
enkelvoudige zorg, signalering, doorverwijzing naar de huisarts,
gecompliceerde zorg aan huis en ingrijpen waar nodig is. Samen met de
huisartsen vormt de thuiszorg de spil van de Nederlandse
gezondheidszorg waarmee wij in Nederland in staat zijn geweest in
vroeg stadium in te grijpen bij veel ziekteproblemen. Waarmee wij ook
in staat zij geweest persoonlijke problemen in vroeg stadium in
positievere banen te leiden bij mensen die zich zelf en hun gezinnen
in een negatieve spiraal dreigden te brengen. Een
volksgezondheidssysteem waar de rest van de wereld met jaloezie naar
kijkt. Dankzij de goede organisatie van de eerste lijn is, van alle
landen met een volwaardige gezondheidszorg, het Nederlandse systeem én
de meest goedkope, én de meest doeltreffende. Bezuinigingen en
marktwerking zullen op den duur, in tegenstelling tot de
verwachtingen, zowel de kostenbewuste werkwijze ondergraven als ook de
kwaliteit van de zorg.
Huishoudelijke verzorging en alfahulp zijn de ogen en oren van de
professionele zorg
Gespecialiseerde hulpverleners, die mensen met verstandelijke gebreken
of psychiatrische problemen behoeden voor afglijden naar
zelfverwaarlozing, hebben de huishoudelijke verzorging en alfahulp
hard nodig. Zij zijn de ogen en oren van de beter opgeleide
professionals. Ook voor de wijkverpleging geldt dat zij
verslechteringen bij mensen met een gezondheidsrisico sneller in beeld
krijgen dankzij de signalerende functie van de huishodelijke
verzorging. Dat geldt vervolgens ook voor huisartsen. Dankzij de
thuiszorg komen huisartsen vaak in vroeg stadium op het spoor van
beginnende dementie, van verwardheid bij mensen die in het verleden
een herseninfarct hebben gehad, van verwaarloosde en beginnende
suikerziekte, enzovoort.
Thuiszorg is niet alleen maar schoonmaken
Als de huishoudelijke verzorging van de thuiszorg alleen wordt gezien
als een werkvorm die de afwas doet en stofzuigt bij mensen die dat
zelf niet meer goed kunnen en vervolgens de conclusie wordt getrokken
dat dit ook door een schoonmaakbedrijf gedaan kan worden, dan werpen
wij ons tientallen jaren in de tijd terug. Deze naieve
veronderstelling die steeds meer leeft bij zorgondernemers,
beleidsmakers en politici vormt langzamerhand een bedreiging van de
volksgezondheid. Door deze veronderstelling schakelen we steeds meer
de vroegsignalerende werking van thuiszorg en vervolgens die van de
huisartsen uit. Mensen zullen onopgemerkt veel langer met kwalen
rondlopen, die pas aan het licht komen als ze al de eerste stadia van
het ziekteproces hebben gepasseerd. Zeker met de vergrijzing in het
vooruitzicht, is dit een alarmerende situatie. Hierdoor zal de
gezondheidszorg niet goedkoper en efficienter worden, zoals nu wordt
betoogd, nee zij zal gelijdelijk aan onnodig veel duurder worden,
omdat veel mensen, door te laat bij de dokter aan te komen, veel meer
gebruik zullen gaan maken van de gespecialiseerde en veel duurdere
ziekenhuiszorg. Inherent gevolg zal zijn dat de wachtlijsten bij
ziekenhuizen oplopen. Onnodig veel mensen dreigen hiermee in een
gezondheidsbedreigende gevarenzone te komen.