Stadsdeel Amsterdam Zuidoost



---

Toespraak van Elvira Sweet, stadsdeelvoorzitter Amsterdam Zuidoost

5 mei 2009

Geachte aanwezigen,

Vanavond om 20.00 uur zijn we twee minuten stil. We herdenken vandaag, maar ook de afgelopen dagen, de militairen en burgers die in de Tweede Wereldoorlog en ook daarna waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord. Zij hebben het ultieme offer gebracht om een einde te maken aan een oorlog, aan onderdrukking, aan uitroeiing van bevolkingsgroepen, aan honger, aan dwangarbeid.

Twee weken geleden stonden we stil bij Anton de Kom. Een verzetstrijder uit Suriname die streed tegen de onderdrukking in Suriname en in Nederland. Vrijheid was in zijn ogen niet toe te schrijven aan huidskleur, afkomst of religie. Deze stellingname heeft hij met de dood moeten bekopen. Met een lesbrief zullen we zijn levensverhaal levend houden.

Vanavond herdenken we al deze mensonwaardige gebeurtenissen waar we eigenlijk liever niet aan worden herinnerd. Maar we zijn het aan onszelf verplicht om er bij stil te blijven staan. De pijnlijke herinnering verteld ons dat we waakzaam moeten zijn voor tendensen in de samenleving die rieken naar discriminatie of het inperken van vrijheid. Dat kan en mag nooit meer gebeuren!

De herdenking heeft dit jaar het thema `Vrijheid en Identiteit' gekregen. Identiteit wordt vaak als een legitimatie gebruikt om de vrijheid van anderen te schenden. Bijvoorbeeld doordat groepen zichzelf beter voelen dan anderen met als gevolg dat ze daarmee de vrijheid van anderen beperken. Ook kan het verheerlijken van het eigene, de verbondenheid binnen de gemeenschap aantasten. Voorbeelden hiervan zien we nog steeds in de wereld om ons heen waar oorlogen nog steeds aan de orde van de dag zijn.

Maar identiteit staat niet altijd op gespannen voet met vrijheid. De veelkleurige bevolking van Zuidoost deelt niet één identiteit echter wel de vrijheid om dit te vinden. Wij bemoedigen inwoners om nog meer hun eigen stem te laten horen. Verschillende stemmen en meningen vanuit de eigen belevingswereld en eigen identiteit ingekleurd tonen ware vrijheid. Maar ook leidt het van verschillende invalshoeken naar zaken kijken, tot betere beleidsuitgangspunten. Dit maakt Zuidoost een ware smeltkroes, een melting pot.

Een voorwaarde echter wel is dat voor je mening uitkomen niet verwordt tot respectloos gedrag naar een ander. De grenzen tussen vrijheid, identiteit en solidariteit zijn dun en vragen dan ook voortdurend om waakzaamheid. De geschiedenis heeft ons namelijk wel geleerd dat onderbuikgevoelens zeker in tijden van crisis gemakkelijk worden gevoed.

Dames en heren, jongens en meisjes,

Het is juist in tijden als deze dat we alert moeten zijn op signalen van onverdraagzaamheid of het ophitsen van bevolkingsgroepen. Wanneer identiteit ons lief is moeten we vrijheid met woorden bevechten.
---