Gemeente Noordwijkerhout
6/5/2009 - Speech Dodenherdenking
4 mei herdenking Noordwijkerhout, 2009
Het was voor het eerst dat we op koninginnedag de vlag half stok
moesten hangen. Een rare gewaarwording. Eén man, met één auto, kan het
feest voor een heel land bederven. Eén aardige, bedeesde man die zijn
baan, zijn geld en zijn huis was kwijtgeraakt en die uiteindelijk zou
hebben gezegd: als mij wat overkomt, pak ik ze allemaal terug. Het
past bij iemand die is afgeserveerd en afgewezen, om zoiets te doen,
zegt de psycholoog. Zo iemand kan zijn eigen onvermogen en het gebrek
aan hulp omzetten in zelfvernietiging en wraak.
Zulke mensen zijn er meer in onze wereld: de gekrenkte en geïsoleerd
geraakte tieners die rondmaaiend met pistolen en geweren zoveel
mogelijk leraren en medeleerlingen meenemen in een zelfmoordactie. De
gescheiden vaders die een heel gezin of zelfs een hele familie
meenemen in hun ondergang. Er zijn er ook die het doen namens een
geïsoleerd en gekrenkt volk. De palestijnse zelfmoordcommando's, de
aanslagplegers in Afghanistan en Pakistan. Hitler was ook zo iemand.
Ooit had hij kunstenaar willen worden, uiteindelijk werd hij de
vertolker van de frustraties en gekrenktheid van het Duitse volk. Een
volk dat na de nederlaag in de eerste wereldoorlog en de economische
crisis van de dertiger jaren ze allemaal wilde terugpakken: de
fransen, de polen, de russen, de engelsen, de amerikanen, maar ook de
joden, de zigeuners, de homo's, de verstandelijk gehandicapten. Karst
T. heeft zes doden op zijn geweten. De aanslagplegers van 9/11 in
Amerika ruim 4000, Hitler vele miljoenen. Het afreageren van
frustraties kan veel kapot maken, zeker als het van individuele actie
overgaat in politieke actie.
Het is de vraag of wij met onze samenleving wat dit betreft wel op de
goede weg zijn. Wij hebben meer vrijheid en meer welvaart dan ooit.
Maar we zijn niet tevreden en we reageren onze onvrede af. De grootste
partij in de opiniepeilingen voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2011
heeft maar één thema: weg met de islam. Is die dan zo'n alles
overheersende bedreiging voor onze vrijheid?
De europese gemeenschap is na de gruwelijke oorlog opgericht om de
europese volken in vrijheid en welvaart met elkaar te laten leven. De
europese verkiezingen van 10 juni hebben maar één thema: stop de
europese bemoeizucht en de toelating van steeds meer volken. Zijn de
brusselse regels en onze poolse medewerkers dan echt een bedreiging
voor onze welvaart?
Wat gaan we doen, gaan we na de verkiezingen de grenzen sluiten en de
islam uitbannen? Met het afreageren van onze onvrede kunnen we veel
kapot maken. OK, misschien heeft Europa zijn grenzen wel bereikt en
zeker moeten we roemeense criminelen en marokkaanse rotjongens
steviger aanpakken, maar laten we niet overdrijven. We moeten niet
doordraaien.
Het thema van het landelijke 4 en 5 mei comité voor deze vier mei
viering is "vrijheid en identiteit". Onze identiteit is dat we een
nuchter en ondernemend volk zijn dat zegt waar het op staat en
problemen praktisch oplost. We gaan niet zitten mokken tot we
ontploffen. Voor volgend jaar gaan we zorgen dat we alle gefrustreerde
mannetjes in onze buurt weer aan de praat krijgen en dan gaan we
volgend jaar met zijn allen gewoon weer koninginnedag vieren.
Vrijheid ligt niet in beveiliging tegen de ander, vrijheid ligt in met
elkaar dingen doen en met elkaar afspreken welke dingen te laten.
Elkaar kennen, elkaar respecteren, aanspreken en helpen is moeilijk.
Zeker nu veel mensen niet aanspreekbaar meer willen zijn. Maar door
dagelijkse oefening dragen we allemaal ons steentje bij aan de
instandhouding van de vrijheid.
Soms wordt ons dagelijkse steentje een grafsteen. Simpel koninginnedag
vieren, onze nationale identiteit mee vorm te geven door langs de kant
van de weg te staan om de koningin toe te juichen, kan gevaarlijk
zijn. Wij waren het vergeten. De Antilliaanse danser, de gehandicapte
drummers, de marechaussee en de andere doden wisten ook niet dat het
zou gebeuren, maar door het goede te doen en het kwaad in de weg te
staan zijn zij verzetshelden geworden. Laten we hen in eer gedenken.
En laten we het goede blijven doen.
Gerrit Goedhart, burgemeester