Nepal: voedsel en brandstofcrisis treffen de armste gezinnen
20 mei 2009, Mugu district, Nepal - In Mugu, een van de armste
provincies van Nepal, staat het water de meeste mensen tot aan de
lippen. Drie jaar van mislukte oogsten en hogere voedsel- en
energieprijzen zijn de belangrijkste oorzaak. Het belangrijkste gevolg
is ondervoeding. Vooral bij kinderen.
Een Nepalees meisje eet rijst. Door de droogte en gestegen
voedselprijzen, is voedsel schaars en hebben veel mensen in Nepal niet
genoeg eten. Foto: UNICEF Nepal/2009/Sokol
Een Nepalees meisje eet rijst. Door de droogte en gestegen
voedselprijzen, is voedsel schaars en hebben veel mensen in Nepal niet
genoeg eten. Foto: UNICEF Nepal/2009/Sokol
Van banken die omvallen hebben de mensen in Mugu, hoog in de bergen
van Nepal, geen weet. En ook al zouden ze op de hoogte zijn van
Fortis, Barclays en ABN AMRO, dan nog zou het langs ze heengaan.
Vooral de armste mensen in deze afgelegen provincie hebben maar een
ding aan hun hoofd: hoe overleef ik als ik twee dagen moet werken en
maar één dag te eten heb?
Cijfers en oorzaken
De cijfers over ondervoeding zijn dramatisch. Bijna driekwart van de
bevolking is afhankelijk van voedsel, verstrekt door het
Wereldvoedselprogramma. Een kwart van de kinderen in Mugu is slecht
gevoed. Van de kinderen tot vijf jaar is zelfs bijna de helft
ondervoed.
Onlangs is een nieuw transport aangekomen met hulpgoederen en
noodvoedsel. De voedselcrisis in Nepal neemt dramatische vormen aan.
UNICEF Nepal/2009/Sokol
Onlangs is een nieuw transport aangekomen met hulpgoederen en
noodvoedsel. De voedselcrisis in Nepal neemt dramatische vormen aan.
UNICEF Nepal/2009/Sokol
Er zijn twee directe oorzaken. De eerste is duidelijk: de afgelopen
drie jaar is door aanhoudende droogte de oogst keer op keer mislukt.
De tweede oorzaak is complexer. Mugu ligt hoog in de Himalaya, tegen
de grens van Tibet aan. In dit afgelegen gebied moet veel worden
ingevlogen. Door de hoge brandstofprijzen is alles de afgelopen jaren
aanzienlijk duurder geworden. En hoewel de brandstofprijzen wereldwijd
intussen dalen, heeft dit helaas nog geen effect in Mugu.
Van twee naar één
Vooral voor de armste mensen is de situatie onhoudbaar geworden. Zo
ook voor Nawa Dumchi Bikar. De moeder van vijf kinderen vertelt: "Om
genoeg geld te verdienen voor twee kilo rijst, moet ik twee dagen
werken. Maar die rijst is net genoeg om mijn familie één dag te
voeden." Het gevolg is even logisch als dramatisch. "Vroeger hadden we
twee maaltijden per dag, nu nog maar een, en variatie ontbreekt
totaal," vult haar man aan.
Een Nepalese vrouw zeeft rijst met de hand in het Ghamghadi, in de
afgelegen provincie Mugu. UNICEF Nepal/2009/Sokol
Een Nepalese vrouw zeeft rijst met de hand in het Ghamghadi, in de
afgelegen provincie Mugu. UNICEF Nepal/2009/Sokol
Om nog enigszins hun kinderen te kunnen voeden, verkochten Nawa en
haar man intussen de schamele bezittingen die ze hebben: van hun twee
koeien tot de armbanden die ze hadden. "We hebben alleen nog ons
huis," zucht ze. "Wat me het meest raakt is dat we onze kinderen niet
kunnen geven wat ze nodig hebben. Dat geeft me een verschrikkelijk
gevoel." Een voorbeeld hiervan is niet alleen minder eten. Ook komt
het steeds vaker voor dat kinderen niet naar school kunnen omdat
ouders de kosten hiervoor niet op kunnen brengen.
UNICEF in actie
UNICEF probeert alle ondervoede kinderen in de provincie Mugu zo goed
mogelijk te helpen. Op lokaal niveau zijn programma's opgezet in
samenwerking met, onder andere, plaatselijke organisaties. Er zijn
verschillende teams die de afgelegen gebieden intrekken om kinderen op
te sporen die ondervoed zijn. Zodra UNICEF deze kinderen heeft
opgespoord, worden ze naar speciale centra gestuurd waar ze worden
behandeld. Daarnaast geven de mensen van UNICEF de ouders extra
informatie. Bijvoorbeeld over betere borstvoeding, alsmede suggesties
en tips hoe men beter hun kinderen beter kan voeden. Voor zover
mogelijk. Hulp blijft absoluut noodzakelijk op deze grote hoogte.