Nepal: voedsel en brandstofcrisis treffen de armste gezinnen 20 mei 2009, Mugu district, Nepal - In Mugu, een van de armste provincies van Nepal, staat het water de meeste mensen tot aan de lippen. Drie jaar van mislukte oogsten en hogere voedsel- en energieprijzen zijn de belangrijkste oorzaak. Het belangrijkste gevolg is ondervoeding. Vooral bij kinderen.

Een Nepalees meisje eet rijst. Door de droogte en gestegen voedselprijzen, is voedsel schaars en hebben veel mensen in Nepal niet genoeg eten. Foto: UNICEF Nepal/2009/Sokol Een Nepalees meisje eet rijst. Door de droogte en gestegen voedselprijzen, is voedsel schaars en hebben veel mensen in Nepal niet genoeg eten. Foto: UNICEF Nepal/2009/Sokol

Van banken die omvallen hebben de mensen in Mugu, hoog in de bergen van Nepal, geen weet. En ook al zouden ze op de hoogte zijn van Fortis, Barclays en ABN AMRO, dan nog zou het langs ze heengaan. Vooral de armste mensen in deze afgelegen provincie hebben maar een ding aan hun hoofd: hoe overleef ik als ik twee dagen moet werken en maar één dag te eten heb?

Cijfers en oorzaken
De cijfers over ondervoeding zijn dramatisch. Bijna driekwart van de bevolking is afhankelijk van voedsel, verstrekt door het Wereldvoedselprogramma. Een kwart van de kinderen in Mugu is slecht gevoed. Van de kinderen tot vijf jaar is zelfs bijna de helft ondervoed.

Onlangs is een nieuw transport aangekomen met hulpgoederen en noodvoedsel. De voedselcrisis in Nepal neemt dramatische vormen aan. UNICEF Nepal/2009/Sokol
Onlangs is een nieuw transport aangekomen met hulpgoederen en noodvoedsel. De voedselcrisis in Nepal neemt dramatische vormen aan. UNICEF Nepal/2009/Sokol

Er zijn twee directe oorzaken. De eerste is duidelijk: de afgelopen drie jaar is door aanhoudende droogte de oogst keer op keer mislukt. De tweede oorzaak is complexer. Mugu ligt hoog in de Himalaya, tegen de grens van Tibet aan. In dit afgelegen gebied moet veel worden ingevlogen. Door de hoge brandstofprijzen is alles de afgelopen jaren aanzienlijk duurder geworden. En hoewel de brandstofprijzen wereldwijd intussen dalen, heeft dit helaas nog geen effect in Mugu.

Van twee naar één
Vooral voor de armste mensen is de situatie onhoudbaar geworden. Zo ook voor Nawa Dumchi Bikar. De moeder van vijf kinderen vertelt: "Om genoeg geld te verdienen voor twee kilo rijst, moet ik twee dagen werken. Maar die rijst is net genoeg om mijn familie één dag te voeden." Het gevolg is even logisch als dramatisch. "Vroeger hadden we twee maaltijden per dag, nu nog maar een, en variatie ontbreekt totaal," vult haar man aan.

Een Nepalese vrouw zeeft rijst met de hand in het Ghamghadi, in de afgelegen provincie Mugu. UNICEF Nepal/2009/Sokol Een Nepalese vrouw zeeft rijst met de hand in het Ghamghadi, in de afgelegen provincie Mugu. UNICEF Nepal/2009/Sokol

Om nog enigszins hun kinderen te kunnen voeden, verkochten Nawa en haar man intussen de schamele bezittingen die ze hebben: van hun twee koeien tot de armbanden die ze hadden. "We hebben alleen nog ons huis," zucht ze. "Wat me het meest raakt is dat we onze kinderen niet kunnen geven wat ze nodig hebben. Dat geeft me een verschrikkelijk gevoel." Een voorbeeld hiervan is niet alleen minder eten. Ook komt het steeds vaker voor dat kinderen niet naar school kunnen omdat ouders de kosten hiervoor niet op kunnen brengen.

UNICEF in actie
UNICEF probeert alle ondervoede kinderen in de provincie Mugu zo goed mogelijk te helpen. Op lokaal niveau zijn programma's opgezet in samenwerking met, onder andere, plaatselijke organisaties. Er zijn verschillende teams die de afgelegen gebieden intrekken om kinderen op te sporen die ondervoed zijn. Zodra UNICEF deze kinderen heeft opgespoord, worden ze naar speciale centra gestuurd waar ze worden behandeld. Daarnaast geven de mensen van UNICEF de ouders extra informatie. Bijvoorbeeld over betere borstvoeding, alsmede suggesties en tips hoe men beter hun kinderen beter kan voeden. Voor zover mogelijk. Hulp blijft absoluut noodzakelijk op deze grote hoogte.