Universiteit Twente

Dyslexie is meer dan alleen een taalprobleem

Uit onderzoek van de Universiteit Twente blijkt dat dyslexie meer is dan alleen een taalprobleem. Dyslectici hebben niet alleen moeite met taal. Ze voeren een reeks van opeenvolgende bewegingen ook langzamer uit. Dit komt naar voren uit een onderzoek van Elian de Kleine. Zij onderzocht hoe personen opeenvolgende bewegingen aanleren. De Kleine promoveerde onlangs aan de faculteit Gedragswetenschappen van de Universiteit Twente.

Het maken van een reeks kleine bewegingen achter elkaar, zoals veters strikken, vioolspelen en schrijven, noem je een bewegingssequentie. Zo'n reeks kleine bewegingen ervaar je vaak als één beweging. Elian de Kleine van de Universiteit Twente onderzocht hoe je een bewegingssequentie aanleert. Als onderdeel van een breder onderzoek, onderzocht zij twee groepen mensen: dyslectici en niet-dyslectici.

Dyslexie

Ongeveer 5 tot 12% van de bevolking heeft dyslexie. Dyslectici hebben, ondanks een normale intelligentie, moeite met leren lezen, spellen en schrijven. Over de oorzaak van dyslexie bestaan verschillende wetenschappelijke theorieën. Eén theorie stelt dat dyslexie alleen een taalprobleem is, terwijl uit andere theorieën naar voren komt dat dyslexie meer is dan alleen een taalprobleem. Over welke theorie de juiste is, lopen de meningen uiteen. Uit de experimenten van De Kleine blijkt nu dat dyslectici langzamer een bewegingssequentie uitvoeren dan niet-dyslectici.

Methode

Voor haar experiment onderzocht De Kleine 19 dyslectici en 21 niet-dyslectici, die zij een simpele sequentiële beweging liet uitvoeren. De proefpersonen kregen op een computerscherm vier vierkanten te zien, die corresponderen met vier toetsen op een toetsenbord. Bij het oplichten van een vierkant moest de proefpersoon zo snel mogelijk de corresponderende toets in te drukken. Daarbij werd de responstijd gemeten. De taak die werd uitgevoerd is vrij simpel, maar De Kleine verwacht dat de resultaten generaliseerbaar zijn voor meer complexere taken.