Klasse klus van kinderen Jordaan met archief Hofje De Zeven Keurvorsten
24-9-2010
Leerlingen Theo Thijssenschool brengen veertien dozen van het historisch
archief van het Hofje De Zeven Keurvorsten naar het Stadsarchief.
Een klasse klus, kopte De Telegraaf boven een foto van de leerlingen
van groep 7 en 8 van de o.b.s. Theo Thijssenschool in de Amsterdamse
wijk De Jordaan. En dat was het inderdaad. Met grote toewijding en veel
enthousiasme brachten zij afgelopen donderdag veertien dozen van het
historisch archief van het Hofje De Zeven Keurvorsten naar het
Stadsarchief. De archivarissen wisten even niet wat hun overkwam. Een
middag lang was er leven in de brouwerij die Stadsarchief heet.
Vorige week schreven wij al het nodige over deze eervolle klus. De
fotos vindt u in het digitale fotoalbum.
Dankzij hun inzet zijn de leerlingen ervan verzekerd dat zij later aan
hun eigen (klein-)kinderen een tekening of gedicht uit hun jeugd kunnen
laten zien. Hun tekening of gedicht werd namelijk toegevoegd aan de
andere unieke documenten die veel zeggen over het leven in het hofje in
vroeger eeuwen.
Voordat de leerlingen het archief afstonden aan de directeur van het
Stadsarchief Amsterdam, gaven tien kinderen presentaties van het
gemaakte werk. Dat wordt nu op verzoek van Ymere de komende eeuwen
bewaard voor latere generaties.
Gedicht van stadsdichter meteen gearchiveerd
De Amsterdamse stadsdichter F. Starik droeg bij de officiële overdracht
zijn nieuwste gedicht voor, dat hij er speciaal voor schreef. Met dit
laatste archiefstuk, dat de stadsdichter in zijn mooiste handschrift
had geschreven op speciaal papier, was het historisch archief compleet:
Nog altijd
Achter een blinde muur als van een slot zonder gracht
de vrucht van het katholieke geloof, charitas, onbesproken
gedrag, het donkere groen van de nette armoe van toen.
Verweerd en vensterloos, met de rug naar de straat gekeerd
de gemetselde muur met de dubbele deur die eeuwig gesloten is
maar ook altijd openstaat voor wie weet hoe het moet.
Veertien piepkleine huizen wonen bij elkaar op schoot,
terwijl - de eisen van de tijd, nietwaar de woningen telkens
werden vergroot, minder bewoners meer de ruimte kregen.
Uitzicht werd er niet beloofd.
De meesten vielen van hun geloof. Er wordt nu nauwelijks
nog gebeden. De kapel is aan twee kunstenaars verhuurd.
Ze hebben het er goed. Achter deze blinde muur
wordt steeds geschiedenis geschreven.
Er zullen altijd nieuwe mensen wezen.
De bijeenkomst werd voor het nageslacht gefilmd met een Ipod Nano, die
ook meteen in de laatste archiefdoos verdween. De filmpjes zijn
volgende week op YouTube te zien.
Woningcorporatie Ymere