Gemeente Lingewaal
Burgemeester Van Ruijven loopt stage bij IrisZorg
Tijdens de Week van de Jeugdzorg (13 t/m 20 november 2010) trokkenÂ
wethouders, burgemeesters, statenleden erop uit om te luisteren naar de
verhalen van jongeren en medewerkers in de jeugdzorg. Zij kregen zo te
horen hoe het is om gebruik te maken van jeugdzorg en hoe dat kan
helpen om weer 'op eigen kracht' door het leven te kunnen gaan. Ook
burgemeester Van Ruijven heeft 'stage gelopen' bij IrisZorg
jeugdkliniek. Hier haar verslag van het bezoek.
IrisZorg Jeugdkliniek â net gestart
Donderdag 19 november 2010
Stagiaire: Loes van Ruijven-van Leeuwen, burgemeester van de gemeente
Lingewaal
Stageplaats: IrisZorg Jeugdklinkiek (verslavingszorg)
Gast van: Marius Nabuurs (behandelcoördinator jeugdkliniek) en Miranda
van der Linde (regiomanager)
"IrisZorg Jeugdkliniek is nog maar net gestart, te weten op 8 maart
2010 en beschikt over 26 bedden en 1 crisisbed. Het is een voorziening
die vooral bedoeld is voor jongeren (12 tot 23 jaar) die verslaafd
zijn. Na een voorbereiding op de opname in de kliniek door de jongere
en/of zijn ouder(s) vindt er een afkickprogramma plaats in ongeveer 14
dagen. Daarna vindt er na evaluatie een vervolgbehandeling plaats op
een andere verdieping, die maximaal 3 maanden kan duren. Het zijn vaak
jongeren die door het drugsgebruik problemen hebben ten aanzien van
o.m. gezagsposities, communicatie en sociale vaardigheden en
angstproblemen. Er werken 40 mensen (33 fte). Tot zover enige
feitelijke informatie.
Trainingsessie âLibermanâ
Mijn eerste ontmoeting was het bijwonen van een Trainingsessie
âLibermanâ tussen 4 jongeren en twee begeleiders. Doel was om met de
jongeren in gesprek te gaan over hoe zij zichzelf kunnen en willen
wapenen om verleidingen in het dagelijks leven te weerstaan. Alle 4
hadden zij te maken met drugsverslaving. Hoe zorg je ervoor dat je niet
in een terugvalsituatie komt, maar âgezonde gevoelensâ houdt? Een
aantal gaf aan dit te vinden in de muziek en voor een ander was sport
het middel. Drie van de vier zullen voor eind van het jaar de kliniek
verlaten. Een wil zo gauw mogelijk werk vinden in de bouw en was er
vast van overtuigd dat hij het zou redden. Het gaat erom, zei hij, dat
je het zelf wilt. Het gaat er niet om dat je ouders het willen, of
anderen. De overtuiging moet uit je zelf komen. Alhoewel hij het
plezierig vond dat hij een betere relatie met zijn ouders heeft
gekregen.
De verleiding
Het enige meisje in deze groep (nl. in de Libermantraining op dat
moment) gaf een voorbeeld hoe zij thuis in de verleiding kwam door
âbewustâ de weg naar huis te kiezen via de coffeeshop. Zij meldde dat
zij daar later spijt van kreeg c.q. geen goed gevoel bij had. Door de
begeleiders werd de vraag gesteld hoe zij in voorkomende gevallen
hiermee om zou kunnen gaan? De volgende keer zou zij proberen voor een
andere route te kiezen.
De toekomst
Kevin was een jongen die 4 jaar verslaafd was en een lieve vriendin
had. Hij zou graag iets met fotografie doen. Maar hoe pak je zo iets
aan? Bruidsreportages??? Lachsalvoâs klonken. Kevin zag dit eigenlijk
niet zo zitten. Maar als je iets anders wilt, hoe pak je dat aan en wat
als het allemaal niet zo vlot verloopt? Misschien toch maar dit soort
werk aanpakken, of bijvoorbeeld door het maken van schoolfotoâs? Kevin
was er nog niet uit, maar gaat door met nadenken.
Â
Ervaringsdeskundige
Een van de jongeren die mij bij bleef was Roy. Roy had geen goede jeugd
gehad; 2 jaar op straat gezworven, jaren cocaïne gebruikt. Nu was hij
vastbesloten, na een periode van 4 maanden, niet meer om te kijken,
maar vooruit. Hij wil, via het RIBW (Beschermd Wonen), een opleiding
gaan volgen om in de jeugdzorg te gaan werken en zich als
âervaringsdeskundigeâ in te zetten. Op mijn vraag wat hij - als hij de
leiding over de kliniek zou krijgen - anders zou doen, zei hij: dat hij
meer aandacht zou besteden aan jongeren die een moeilijke jeugd hebben
gehad (meer individuele benadering) en meer vrijheid: meer tijd voor
bijvoorbeeld een wandeling buiten. Mij viel op dat begeleiding en
jongeren goed naar elkaar luisteren en elkaar respecteren.
Risicoâs tegenwoordig groter
Het tweede onderdeel bracht mij bij de dagactivering. Drie jongeren
schoven aan, waarvan ik er al twee in de eerdere sessie had ontmoet.
Zij waren zeer open over hun verleden, heden en toekomst. Wij spraken
over nut en noodzaak van de coffeeshops, voorlichting op middelbare
scholen, het niet meer weg te denken gebruik door jongeren van
verdovende middelen. Een van de jongeren gaf aan dat de risicoâs nu
veel groter zijn, omdat in tegenstelling tot vroeger de kwaliteit van
de middelen veel slechter is. Maar ook het ontbreken van structuur
thuis en buiten de deur is een risico. Als voorbeeld werd genoemd, een
discotheek die toegankelijk was voor 18-jarigen. De praktijk is, dat
gedoogd wordt, dat een jongen van 18 een (onbekend) meisje van 16 jaar
meeneemt. In zijn ogen zou de leeftijdsgrens veel strenger gehandhaafd
moeten worden!
Tips voor de burgemeester
Op mijn vraag of zij een tip voor de burgemeester hadden, kwamen de
volgende antwoorden:
* zorg dat je coffeeshops houdt, want anders gebeurt er nog veel meer
in het illegale circuit;
* geef goede voorlichting op middelbaar onderwijs en voor ouders;
* pak de dealers aan en deel straffen uit. Niet met geldboetes, want
het effect is dat zij nog meer gaan stelen om aan geld te komen.
Kies voor werkstraffen.
Trots
Trots waren zij â en terecht â dat zij, op een door IrisZorg
georganiseerde open dag voor familie en omgeving, muziek ten gehore
hebben gebracht en daarvoor in drie dagen tijd de liedjes en muziek
(rappen) hadden geschreven. Door de wijze waarop dit is gebeurd, was er
in het publiek een meisje in huilen uitgebarsten. Zij herkende zich in
de problemen en heeft zich bij IrisZorg aangemeld. Ik merkte dat dit
diepe indruk op de jongeren had achtergelaten. Ik hoop van harte dat
deze jongeren â na de periode in de kliniek â weer een plekje in onze
samenleving kunnen vinden. Laten wij als samenleving â ieder vanuit
eigen rol â proberen om hen dat eerste zetje te geven, zodat zij weer
met vertrouwen de toekomst tegemoet kunnen zien. Werk is daarbij heel
belangrijk.
Na afloop heb ik de ochtend geëvalueerd met Marius Nabuurs en Miranda
van der Linde (regiomanager) en hen bedankt dat ik de gelegenheid heb
gekregen om kennis te maken met het goede werk dat in de kliniek
gebeurt, ondersteund door de gesprekken met de jongeren."
Net als andere Statenleden, raadsleden, burgemeesters, wethouders en
ambtenaren liep Loes van Ruijven-van Leeuwen stage in het kader van de
Week van de Jeugdzorg. Deze week is bedoeld om de positieve kanten van
de jeugdzorg voor het voetlicht te brengen. Het is een initiatief van
de Provincie Gelderland, in samenwerking met vertegenwoordigers van de
Branche Jeugdzorg Gelderland. Kijk voor meer informatie op
www.weekvandejeugdzorggelderland.nl.