Huifbedrijden voor gehandicapten in gevaar


Te weinig vrijwilligers om te helpen bij zorginstelling

HILVERSUM, 20110207 -- Sinds vele jaren rijdt de Hilversummer Kees Dorland (60) met zijn paarden over het terrein van Nieuwenoord, de Baarnse locatie van zorginstelling de Amerpoort. Het huifbed met daarop een gehandicapte is een vertrouwd beeld in de straten en op de pleinen. Maar voor hoe lang nog?

Huifkarbedrijf De Noorse Fjord is gespecialiseerd in huifbed ritten voor gehandicapten. Ontspannen liggend in het huifbed voelen zij warmte en beweging en ruiken zij paarden.

Huifbedrijden is de beste manier om zwaar lichamelijk gehandicapten toch de ervaring te geven van paardrijden. Lichamelijk contact met dieren heeft een rustgevend therapeutisch effect. Organen en zintuigen worden op natuurlijke wijze gestimuleerd . Voor velen is dit de enige `sport' die ze kunnen beoefenen. Slecht weer is voor een rit geen probleem. Het huifbed is rondom voorzien van transparant zeil en dat is winddicht af te sluiten.  De ingebouwde lift tilt de cliënt vanuit de rolstoel naar het bed. Veilig en eenvoudig.

In de beginjaren betaalde de instelling alle kosten. Maar er werd bezuinigd en nu moeten de cliënten zelf de ritjes betalen. De Noorse Fjord moest steeds meer zelf plannen en organiseren. De idealistische ondernemer, die inmiddels financieel afhankelijk was geworden van de instelling, kwam klem te zitten. De afgelopen jaren had het bedrijf te weinig inkomsten en dreigde in 2010 te moeten stoppen. Twee ouders zetten zich nu in om deze activiteit voor hun gehandicapte zoon en alle andere `sporters' te behouden.

Menno en Marie Karres, de ouders van Guillaume, helpen de Noorse Fjord met de planning en organisatie. Vrijwillig stoppen zij veel tijd in deze belangrijke zaak: "Het huifbedrijden is afhankelijk van ons allemaal. Als enkelen niet mee doen, komt de hele activiteit in gevaar. Wij hopen dat iedereen ons helpt, zodat Guillaume en de andere 40(!) cliënten blijven rijden. Guillaume betaalt het paardrijden van zijn Wajong uitkering, en dat gaat prima. De paarden kunnen 8 ritten per dag rijden, maar hebben ook rust nodig. Daar houden we rekening mee bij de planning. Er is nog plaats voor meer klanten."

Om De Noorse Fjord financieel gezond te maken is hard gewerkt. Er is rust en de afspraken staan vast. Als alle huidige klanten blijven rijden, dan komt het bedrijf precies uit de vaste kosten. In dat geval blijft er nog niets over om te investeren in nieuwe paarden en groot onderhoud. Er wordt daarom haast gemaakt met het vinden van nieuwe klanten, sponsoren en vrijwilligers. Een goed voorbeeld is de Manege Zonder Drempels in Bennekom, waar gehandicapten vakantie vieren en huifbedrijden. Die manege wordt volledig bekostigd door sponsors, en de gehandicapten betalen een kleine bijdrage.

Het grootste probleem is het vinden van vrijwilligers. De koetsier moet altijd met twee mensen `op de bok', zodat er bij het instappen en uitstappen iemand is die zich met de paarden bezig houdt. Kees vertelt dat het gezellig werk is. `Geen dag is hetzelfde, lekker buiten, met de paarden en iedereen is altijd blij als je weer voorbij komt'. Zonder hulp kan het huifbed niet verder. Dat zou voor de gehandicapte cliënten een klap betekenen.





de noorse fjord