Twents-Gelderse textielindustrie toont vorming sociale stelsel
Promotie Sociale geschiedenis
dinsdag 25 oktober, 10.00 uur
De ontmanteling van de verzorgingsstaat is in volle gang. Pensioenen worden uitgekleed, net als voorzieningen bij werkloosheid, ziekte en invaliditeit. Reden voor Nick Vos om te onderzoeken waarom het sociale stelsel na de Tweede Wereldoorlog is ingevoerd. De Twents-Gelderse textielindustrie biedt hiertoe een goed praktijkvoorbeeld, omdat de fabrikanten daar met tegenzin hebben meegewerkt aan het sociale stelsel en aan het overlegmodel dat met de Stichting van de Arbeid gestalte kreeg. Vos weerlegt het traditionele beeld dat Nederland in de jaren 1945 tot 1949 een toonbeeld was van sociale harmonie: de sociale tegenstellingen werden op het scherp van de snede uitgevochten. Regering, ondernemers en vakbonden werkten samen om te voorkomen dat de (textiel)arbeiders gebruik zouden maken van de schaarste op de arbeidsmarkt, de leus 'Nu is onze tijd gekomen' in de praktijk zouden brengen, en daarbij ondernemers en politici aan de kant zouden schuiven. Een Twentse New Deal was onvermijde
lijk, omdat de arbeiders niet meer in de textielindustrie wilden werken vanwege de sociale ellende die zij tijdens de depressiejaren en in de oorlog hadden moeten doorstaan. Om de arbeiders te bewegen het werk te hervatten en opnieuw een hoge productie te leveren was een socialer beleid onontkoombaar.
Dhr. N.C.C. Vos: De rauwe wet van vraag en aanbod. Arbeidsverhoudingen in de Twents-Gelderse textielindustrie 1945 tot 1949. Promotoren zijn dhr. prof. dr. M.M. van der Linden.
Locatie: Agnietenkapel, Oudezijds Voorburgwal 231, Amsterdam.
Universiteit van Amsterdam