Vrije Universiteit Amsterdam

Neuroplasticiteit in diermodellen voor depressie


* Startdatum: 27-10-2011


* Tijd: 15.45


* Locatie: Aula


* Titel: Molecular and cellular neuroplasticity in animal models of depression


* Spreker: P. van Bokhoven


* Promotor: prof.dr. A.B. Smit prof.dr. W. Hoogendijk


* Onderdeel: Faculteit der Aard- en levenswetenschappen


* Wetenschapsgebied: Aard- en levenswetenschappen


* Evenementtype: Promotie

Bij sociaal gestreste ratten die depressieve symptomen vertonen is het ruimtelijk geheugen aangetast, zowel direct als lang (drie maanden) na de stresservaring. Dit blijkt uit het promotieonderzoek van Pieter van Bokhoven. De moleculaire mechanismen in de hippocampus (een hersengebied betrokken bij het omzetten van het kortetermijn- in het langetermijngeheugen) verschillen wel op deze twee tijdspunten.

Depressie is een veelvoorkomende psychiatrische aandoening die vaak diep in het leven van mensen ingrijpt. Naast een gedeprimeerde stemming zijn er bij depressieve patiënten ook cognitieve symptomen waarneembaar zoals een verminderde concentratie en geheugen. Stress is de meest voorkomende oorzaak. Van Bokhoven maakte gebruik van verschillende diermodellen van knaagdieren om de relatie van sociale stress en depressie met cognitie en neuroplasticiteit te bestuderen. Naast de directe effecten van sociale stress bestudeerde hij ook de lange termijneffecten van stress omdat bij mensen de depressieve symptomen nog lang na een stressvolle levenservaring voorkomen.

Uit het onderzoek van Van Bokhoven blijkt dat chronische behandeling met het antidepressivum imipramine zowel de primaire depressieve symptomen als de cognitieve symptomen kan verhelpen. Belangrijker is dat gedragstherapie even effectief is in het verhelpen van deze symptomen. Deze bevindingen zijn waardevol voor de behandelmethodes voor depressieve patiënten met cognitieve symptomen. Met zijn bevinding dat lang na stress andere moleculaire mechanismen betrokken zijn bij de cognitieve symptomen, toont Van Bokhoven aan dat diermodellen die gebruik maken van lange termijneffecten van stress gebruikt zouden moeten worden in studies naar farmacologische interventies. Vooral omdat mensen vaak pas lang na de stressvolle levenservaring met antidepressiva behandeld worden.

© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam