Vrije Universiteit Amsterdam
Neuroplasticiteit in diermodellen voor depressie
* Startdatum: 27-10-2011
* Tijd: 15.45
* Locatie: Aula
* Titel: Molecular and cellular neuroplasticity in animal models of
depression
* Spreker: P. van Bokhoven
* Promotor: prof.dr. A.B. Smit prof.dr. W. Hoogendijk
* Onderdeel: Faculteit der Aard- en levenswetenschappen
* Wetenschapsgebied: Aard- en levenswetenschappen
* Evenementtype: Promotie
Bij sociaal gestreste ratten die depressieve symptomen vertonen is het
ruimtelijk geheugen aangetast, zowel direct als lang (drie maanden) na
de stresservaring. Dit blijkt uit het promotieonderzoek van Pieter van
Bokhoven. De moleculaire mechanismen in de hippocampus (een
hersengebied betrokken bij het omzetten van het kortetermijn- in het
langetermijngeheugen) verschillen wel op deze twee tijdspunten.
Depressie is een veelvoorkomende psychiatrische aandoening die vaak
diep in het leven van mensen ingrijpt. Naast een gedeprimeerde stemming
zijn er bij depressieve patiënten ook cognitieve symptomen waarneembaar
zoals een verminderde concentratie en geheugen. Stress is de meest
voorkomende oorzaak. Van Bokhoven maakte gebruik van verschillende
diermodellen van knaagdieren om de relatie van sociale stress en
depressie met cognitie en neuroplasticiteit te bestuderen. Naast de
directe effecten van sociale stress bestudeerde hij ook de lange
termijneffecten van stress omdat bij mensen de depressieve symptomen
nog lang na een stressvolle levenservaring voorkomen.
Uit het onderzoek van Van Bokhoven blijkt dat chronische behandeling
met het antidepressivum imipramine zowel de primaire depressieve
symptomen als de cognitieve symptomen kan verhelpen. Belangrijker is
dat gedragstherapie even effectief is in het verhelpen van deze
symptomen. Deze bevindingen zijn waardevol voor de behandelmethodes
voor depressieve patiënten met cognitieve symptomen. Met zijn bevinding
dat lang na stress andere moleculaire mechanismen betrokken zijn bij de
cognitieve symptomen, toont Van Bokhoven aan dat diermodellen die
gebruik maken van lange termijneffecten van stress gebruikt zouden
moeten worden in studies naar farmacologische interventies. Vooral
omdat mensen vaak pas lang na de stressvolle levenservaring met
antidepressiva behandeld worden.
© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam