ChristenUnie
Gert-Jan Segers in Egypte (3): Gemengde gevoelens bij verkiezingen Egypte
dinsdag 29 november 2011 10:36 Ik heb verschillende verkiezingen in
Egypte meegemaakt, maar die waren altijd weer voorbij nog voordat ik in
de gaten had dat ze gehouden werden.
Zo niet deze keer. Alle pleinen hangen vol met spandoeken vol politieke
slogans, overal zijn posters van kandidaten. En maandag was het dan zo
ver.
Ik ben langs verschillende stembureaus geweest en overal stonden lange
rijen stemgerechtigden te wachten. Waar bij de voorgaande keren er een
keus was tussen Mubarak en Mubarak, mensen er de schouders bij
ophaalden, daar deden nu meer dan vijftig partijen met een veelvoud aan
kandidaten mee. Er viel voor het eerst wat te kiezen.
Een van de stembureaus was in een school die in de schaduw van de grote
Mohamed Alimoskee staat. Een volkswijk die bijna alleen maar door
moslims wordt bevolkt. Ik liep langs de soldaten die aan de poort
stonden en de rij mannen die met een opmerkelijk geduld op hun beurt
stonden te wachten. De vrouwen hadden elders hun eigen rij.
Volgens een van de mannen zou bijna iedereen hier voor de
moslimbroederschap gaan stemmen. Tot mijn verbazing hadden leden van de
broederschap een deel van de logistiek op zich genomen.
We mochten het stemlokaal binnenlopen en met kiezers en medewerkers
praten - en dat alles in een ontspannen sfeer.
Buiten de poort en voorbij de soldaten stonden tafeltjes van
moslimbroeders en de extremistische salafisten. Zij wilden toezien op
een eerlijk verloop van de verkiezingen en fungeerden als een vraagbaak
voor kiezers. Na een kort gesprek kregen we van een salafist als
afscheid een steen achterna gegooid.
Hij miste ons ruimschoots.
Een ander stembureau stond midden in de vuilnisbeltwijk Mokattam, ook
in een school. Het was even druk en er was een even lange rij voor het
stembureau. Maar in deze wijk wonen bijna alleen maar christenen.
Toen een stel jongens hoorden dat we in de andere wijk waren geweest,
zeiden ze dat de mensen daar christenen haten. Ik vroeg of ze bang
waren voor extremisten, voor de toekomst, voor een gebrek aan vrijheid
voor christenen. Een paar jongens knikten. Maar één jongen schudde zijn
hoofd. "In de Bijbel staat zo vaak dat we niet bang hoeven te zijn, wij
vertrouwen God."
Deze dagen hebben me gemengde gevoelens opgeleverd. Egypte zal op de
korte termijn economisch, religieus en politiek een chaotische periode
doormaken. Onverdraagzaamheid zal eerder toenemen dan afnemen.
Tegelijk zijn er zo veel tekens van geloof, mensen die geen andere hoop
hebben dan God in de hemel. Hij leeft en is trouw. In Zijn Woord
(Jesaja 19) heeft Hij het Zelf gezegd: "Want de Heere der heirscharen
zal hen zegenen, zeggende: Gezegend zij mijn volk, de Egyptenaars."
Van 28 november tot 10 januari kiezen de Egyptenaren 498 leden van hun
Lagerhuis. CU-politici reisden naar Egypte om het begin van de
verkiezingen zelf mee te maken. Gert-Jan Segers, directeur van het
Wetenschappelijk Instituut van de CU, doet in een dagboek verslag van
de reis. Vandaag de laatste aflevering.
Overgenomen met toestemming van het Reformatorisch Dagblad
http://www.refdag.nl/nieuws/buitenland/segers_gemengde_gevoelens_bij_ve
rkiezingen_egypte_1_606272
Gert-Jan Segers