Raadslid Danny Tol (Aalsmeerse Belangen)


Gepubliceerd op: 15 december 2014
De gemeenteraad blogt! Lees deze week de weblog van raadslid Danny Tol (AB)

Nog maar een halve maand en het jaar is weer om. De Sint en zijn Pieten zijn alweer vertrokken, maar ze hebben het dit jaar overleefd. En de veramerikaanste Klaas staat alweer in de etalage te wachten op de tweede commerciele ronde. Hopelijk is het vogelgriepvirus voor de kerstdagen uit de
lucht en kan deze Santa ook zijn cadeaus met een gerust hart naar ons toevliegen.
Soms zie ik december ook wel eens als de calorieenmaand van het jaar. Het is grappig om te zien, als ik in het nieuwe jaar weer op de gebruikelijke dinsdag- en donderdagochtend in De Waterlelie mijn baantjes trek, dat er ineens een paar nieuwe gezichten verschijnen. Maar dat duurt meestal maar
een week of zes en dan zijn ze weer verdwenen, de oliebollenbuik is dan blijkbaar alweer weggetrokken. Maar met of zonder oliebollenbuik, het is aangetoond gezond om 5 dagen in de week minstens een half uur te bewegen, dus moedig ik het wel iedereen aan.

En kort na de Kerst hebben we alweer de derde traditie van de maand: met veel vuurwerk de boze geesten verjagen! Dat was althans volgens de Chinezen de oorspronkelijke gedachte. De afgelopen jaren lijkt in ons land hier steeds meer weerstand tegen te ontstaan. Want, het heeft naast de pret ook
een paar minder leuke kanten: vingers eraf, ogen eruit, troep op straat, veel schade en de luchtkwaliteit telt die avond ook even niet mee. Maar voor bijna alle dieren is het sowieso elk Oud en Nieuw afzien. Mijn vrouw en ik gaan dit jaar voor de vijfde keer gezellig om twaalf uur samen met
onze woerd Dirk binnen zitten omdat hij de knallen en het onnatuurlijke lichtspektakel absoluut niet leuk vindt. Hij zit overigens vanwege het vogelgriepvirus al opgehokt dus wij schuiven gezellig aan. Dirk aan het eendengraan en water en wij de bubbels en oliebollen, verschil mag er wel zijn.

Ook al is het al dik december, zoals het er nu naar uitziet zal het voorlopig nog niet gaan vriezen, maar je weet het nooit zeker. Het is voor mij alweer lang geleden, maar zodra er weer ijs ligt ga ik zeker overwegen mijn schaatsen weer eens te slijpen om de Grote Poel een stukje te berijden.
De plassen liggen er dan zo verstild en mooi bij, Aalsmeer is ook dan een plaatje.
Maar als het water gaat bevriezen heb ik wel te doen met de watervogels. Want mede door ons Dirkje weet ik inmiddels goed, dat een watervogel altijd schoon water nodig heeft. Niet alleen om te drinken maar minstens even belangrijk ook om zijn vleugels te kunnen poetsen en in te vetten. Doet
hij dat niet, dan zinkt hij en verdrinkt.

Als we willen kunnen we veel leren van onze natuur, vooral zoals de beesten met elkaar omgaan.
We vinden onszelf heel verstandig, maar daar kan je soms grote vraagtekens bij zetten. Want hoeveel verstand is er nodig om werkelijk verstandig te handelen?
Mijn gedachten brengen mij bij mijn rede die ik heb gehouden tijdens de Nationale Dodenherdenking van vorig jaar in Kudelstaart. Ik kom er achter dat een deel van die toespraak nog steeds geldt.
Ik kan mijn woorden niet beter vinden dan mijzelf te citeren, zodoende hier de tekst:

Met de toenemende bevolking op aarde wordt de absolute ruimte tussen de mensen steeds kleiner. Maar ruimte is ook relatief, gunnen we de ander voldoende ruimte?
Elk jaar als de Westeinderplas dichtvriest verwonder ik me weer opnieuw.
Op verschillende plaatsen houden watervogels een wak open. Het wak wordt bij aanhoudende vorst steeds kleiner terwijl het aantal vogels nagenoeg hetzelfde blijft.
Al die vogels hebben het water hard nodig en leveren daarvoor gezamenlijk een deel van hun leefruimte in. De vogels weten blijkbaar van nature dat dit de enige manier van overleven is.

Wij als mens hebben ook een natuurlijke drang om te overleven.
Een groot verschil met de watervogels is, dat wij kunnen nadenken. Wij kunnen dus nadenken over de ruimte die we nodig achten en over de ruimte die we een ander gunnen.
Bij dat laatste gaat het soms mis, heel erg mis.

Vrijheid is een recht maar geen alleenrecht, het is ook een plicht. Een plicht naar elkaar, ervoor te zorgen dat een ieder zich vrij kan bewegen en vrij kan voelen, vrij kan en mag zijn.

De wereld blijft veranderen en wij mensen veranderen mee.
Dat we vrijheid nodig hebben zal niet veranderen.
Maar, houd vrijheid niet alleen voor jezelf, maak en houd het bespreekbaar.
Danny Tol
Tweet

Delen op:

* facebook
* linkedin
* nujij

* RSS

Nieuws

Raadslid Danny Tol (Aalsmeerse Belangen)

15 december 2014
De gemeenteraad blogt! Lees deze week de weblog van raadslid Danny Tol (AB) Lees meer

Aalsmeer beste Zorgvoorelkaar-gemeente van Nederland

12 december 2014
Zorgvoorelkaar.com vergroot de informele zorgcapaciteit in uw gemeente door laagdrempelig en gebruiksvriendelijk vraag en aanbod bij elkaar te brengen Lees meer
Structuurvisie Uiterweg (ontwerp) vrijgegeven ter inzage en inspraak

Structuurvisie Uiterweg (ontwerp) vrijgegeven ter inzage en inspraak

10 december 2014
Het college van B en W heeft 4 november besloten om het ontwerp van de structuurvisie Uiterweg gedurende zes weken ter inzage te leggen. De structuurv Lees meer
Lees meer