Gedicht: ik ken een stad
Dit gedicht las Michelle Bracke onder meer voor tijdens haar officiele installatie als stadsdichter.
ik ken een stad
ik ken een stad en als je haar fundamenten aait
spinnen haar burgers als zalige katten
dan ploppen - bloeien ze naar buiten
dan zijn ze op hun best
je hoort wel eens van zondagen waarop
ademhalen hoorbaar wordt -
ik ken een stad die nog echoen kan
zoals vroeger je moeder riep
kom je eten
en hoe je haar terstond kon horen
er zijn nachten waarop je koffers
tromroffelen in je kast
ze fluisteren van steden
waarin je beter gedijt
maar deze stad
ze heeft mij als een kind omklemd
en smeekt me - beveelt me
om er te aarden