Kwaliteit van leven bij mensen met een langzaam groeiende hersentumor
Kwaliteit van leven bij mensen met een langzaam groeiende hersentumor
13 februari 2015
Deze week verscheen een online publicatie van onderzoeker Florien Boele van het neuro-oncologisch team van VUmc in het toonaangevende Journal of Clinical Oncology. In de publicatie presenteert Boele samen met collega's de uitkomsten van een studie naar de kwaliteit van leven bij patienten met
een langzaam groeiende hersentumor (laaggradig glioom) bij wie sprake is van een `stabiele ziekte'. Hoewel de kwaliteit van leven van patienten zes jaar na de diagnose vergelijkbaar is met gezonde controlepersonen, is er bij ruim eenderde van deze groep na 12 jaar wel sprake van een
verslechterende kwaliteit van leven.
Bij patienten met langzaam groeiende hersentumor (een zogenaamd laaggradig glioom) is er meestal gedurende een lange periode sprake van 'stabiele ziekte'. Dat wil zeggen dat er geen achteruitgang is te zien op hersenscans of dat er geen merkbare fysieke veranderingen en klachten zijn.
65 patienten beantwoordden gemiddeld zes en twaalf jaar na de diagnose vragenlijsten over hun kwaliteit van leven. Hun antwoorden werden vergeleken met die van gezonde controlepersonen. Zes jaar na de diagnose waren er geen significante verschillen tussen de patienten en de controles.
Twaalf jaar na de diagnose haalde 38,5% van de patienten wel slechtere scores op sommige onderdelen. Zo hadden deze lange-termijn overlevers als gevolg van fysieke beperkingen meer problemen in het dagelijks functioneren. Op vragen over hun algemene gezondheidsperceptie scoorden zij ook
slechter dan gezonde controles. Binnen de groep van 65 patienten met 'stabiel laaggradig glioom' waren fysieke aspecten van kwaliteit van leven na twaalf jaar slechter dan na zes jaar.
De onderzoekers concluderen dat er een subgroep van lange-termijn overlevers van een laaggradig glioom is, met een verslechterende kwaliteit van leven. Florien Boele benadrukt dat het belangrijk is deze patienten te blijven ondersteunen in het omgaan met de gevolgen van de ziekte.
Lees het artikel op de website van Journal of Clinical Oncology
bron: Origineel