Column: Drie keer feest
Eric van Oosterhout
Het zijn van die weken waar alles een beetje meezit. Het begint al op de dinsdag. Een ruime `Aa en Hunze'-delegatie is aanwezig op de toeristische beurs in Hardenberg.
Ons themajaar `Ontspannend van Aa tot hunZe' is genomineerd voor een belangrijke prijs. We moeten met twee andere kandidaten eerst nog een presentatie geven, waarna aan het eind van de middag de uitslag volgt. Ik volg het feestje op een afstand; in Noordenveld wordt de nieuwe burgemeester
benoemd en daar ik kan met goed fatsoen ook niet wegblijven.
Na de feestelijkheden in Roden rij ik naar de Noordelijke Bedrijvenbeurs in de Martinihal, ondertussen mijn telefoon goed in de gaten houdend. Ik parkeer mijn auto op de voormalige renbaan. Bekende grond, want ik heb er jaren tegenover gevoetbald. Dan komt het verlossende telefoontje: we
hebben gewonnen! Dat is een groot compliment voor het toeristische veld dat heeft laten zien dat samenwerking loont. Even later geef ik in een bomvolle Martinihal het eerste interview. Spinnend eet ik vervolgens een hapje met bevriend collega Ten Brink en ontmoet ik nog vele andere bekenden.
Aan het eind van dezelfde week ben ik in Grolloo. Daar kan ik de laatste week wel een bedje huren, want ik kom er vaak. Geen straf. Een paar dagen eerder had ik nog een paar leuke Grolloer dames te eten, die een `Broodje Gieten' hadden gekocht bij de veiling. Een deel van de opbrengst was voor
`Grolloo beweegt', een ambitieus plan om heel Grolloo aan het sporten te krijgen. Op vrijdagavond is het beregezellig in een bomvolle sporthal. Vele inwoners en vooral veel kinderen leven zich uit. Ik wil ook wel even los na een druk weekje. Dollen in de pannakooi, volleyballen met leuke
meisjes en natuurlijk een schot wagen op goal (ondanks een bal in de kruising derde). Na een indrukwekkende presentatie van de plannen geeft sportwethouder Lambert het startsein voor `Sportdorp Grolloo'. Gerard Kemkers vertelt een mooi sportverhaal, waarna ik hem mag interviewen: ook hij is
enthousiast over dit fijne sportfeest.
De volgende dag mag ik al vroeg uit de veren. Het is Natuurwerkdag. Ik heb nog geen editie overgeslagen en bijna alle keren ga ik aan de slag op het Balloerveld. Mooi nuttig werk met heel veel bekenden uit alle hoeken en gaten: scouts uit Zuidlaren, leuke boswachters, vriendje Rik ("Wanneer
gaan we weer latje schieten, Eric?"), bewoners van De Buurderij en vele leuke inwoners .
Maar het feest wordt pas echt compleet door de mannen van de Natuurwerkploeg Anderen. Dag in, dag uit zijn ze actief in de natuur. Hun verstandelijke en soms ook lichamelijke beperking zit in ieder geval een goed humeur nooit in de weg. Een knuffel hier, een enthousiaste schreeuw daar en ook
het verrassende: "Ik lees altijd jouw stukjes." De mannen van Marten geven een mooie week nog meer kleur. De week zou haast eindigen met een nog mooier feestje, maar Feyenoord heeft te weinig tegen `Lucky Ajax'. Je kan ook niet alles hebben in zo'n mooie feestweek.