Lingewaard staat stil bij aanslagen Parijs
De aanslagen afgelopen vrijdag in Parijs hebben ons allemaal intens geraakt. We zijn geschokt, boos en/of zeer verdrietig. Het is goed om met elkaar even stil te staan bij dit immense verdriet, bij deze aanslag op alles wat we koesteren; onze vrijheid, onze democratie, ons gevoel van
veiligheid en autonomie.
De vlag bij het gemeentehuis hangt vandaag, maandag 16 november, halfstok. Tevens is er om 12 uur een minuut stilte gehouden in de hal van het gemeentekantoor. Burgemeester Marianne Schuurmans-Wijdeven heeft na afloop van deze minuut stilte een kort woord gericht aan de aanwezigen. Benieuwd
naar deze toespraak? Lees hem hieronder.
Je suis Charlie zei ik hier in deze hal na de aanslag op 7 januari op Charlie Hebdo in Parijs. Ik heb hier mijn afschuw uitgesproken over die laffe doelgerichte daad gericht op de vrijheid van de pers.
De aanslagen die afgelopen vrijdag plaatsvonden zijn gericht op mensen. Gewoon lopend, of op een terrasje genietend van het begin van het weekend, van hun bezoek aan de Franse hoofdstad, van een voetbalwedstrijd, van een popconcert. Gewone mensen, zoals u en ik, met ieder onze eigen mening
over vraagstukken als godsdienst, politiek en de vluchtelingenproblematiek . Soms genuanceerd, soms populistisch. Het maakt niet meer uit wat ze vonden. Ze zijn er niet meer. Ze zijn neergeschoten. Niet omdat ze iets vonden, uitdroegen of betoogden. Niet omdat ze ergens voor stonden, of ergens
tegen of voor demonstreerden. Het zou verwerpelijk zijn geweest als ze daarvoor neergeschoten waren, maar ergens kan ik dan nog de beweegredenen zien... Niet begrijpen en nooit accepteren, zoals ik al zei op 7 januari.
Meer dan 129 mensen zijn dood omdat ze er gewoon waren. Ze zijn neergeschoten om angst en terreur te verspreiden. Ontwrichting en angst is de grote kracht van terrorisme. Mensen die gewoon op de verkeerde plek, op het verkeerde moment waren, willekeurig.
Wij hebben hier net een minuut stilte in acht genomen, met heel veel mensen in heel Europa. Waarbij onze gedachten waren bij alle mensen die slachtoffer zijn geworden van deze terreurdaad. Aan hun laatste minuten, hun doodsangst en ontreddering . Onze gedachten zijn bij alle nabestaanden, bij
alle mensen die hun geliefden, hun kinderen, hun familie, hun vrienden zijn verloren.
Samen staan wij hier om ons immense verdriet, onze woede, ons ongeloof te delen. Maar ook onrustig, omdat dit een aanslag was op alles wat we koesteren: onze vrijheid, onze democratie, maar ook ons gevoel van veiligheid en autonomie.
Samen staan wij hier omdat we willen laten zien dat we ons niet laten kennen, dat we belang hechten aan onze verworvenheden. Dat we niet ineen duiken. Dat de angst die de terroristen beogen ons niet verlamt, dat we doorgaan, schouder aan schouder. Samen verder. Want we vinden allemaal iets
anders over een heleboel kwesties. Maar een ding bindt ons: we hechten aan onze vrijheid. 70 jaar leefden wij in een vrije maatschappij waarin iedereen zich veilig wist. Dat willen we behouden. Daarom zijn wij hier: want wij zien de dingen niet zoals ZE zijn; we zien de dingen zoals WIJ zijn!
Terrorisme is succesvol bij verdeeldheid. Europa is een dankbaar slachtoffer, want we zijn verdeeld. Het vluchtelingenvraagstuk heeft ons uit elkaar gedreven. Vluchtelingen die verdreven zijn door de mensen die deze aanslag pleegden. Meer dan ooit zouden wij begrip moeten opbrengen voor mensen
die huis en haard hebben verlaten en een gevaarlijk en langdurig pad op zijn gegaan om veiligheid te vinden. Ik vond de actie van de vluchtelingen uit de koepelgevangenis die gisteren met meer dan 100 mensen de straat op gingen om te protesteren tegen deze wandaden en hun medeleven betonen dan
ook hartverwarmend. ZIJ weten wat deze aanslagen doen met je gevoel van veilig en geborgen. Zij zijn dat gevoel al heel lang kwijt.
Wij zijn hier bijeen, om samen een moment van stilte en medeleven te voelen. De aanslagen moeten ons niet verder verdelen, maar we moeten elkaar opzoeken. In heel Europa staan we schouder aan schouder om een lijn te vormen. Want we zijn verdeeld over een aantal politieke vraagstukken. Maar we
zijn samen een als het gaat om onze westerse waarden. 70 jaar geleden bevochten. En in dit jubileumjaar van die bevrijding zeggen wij: wij STAAN voor onze vrijheden. Samen.
Wij gaan nu weer verder met waar we mee bezig waren. Met ogen open voor potentiele gevaren. Maar niet angstig. Want we laten ons niet bang maken.
Nous sommes Paris.