Weblog: Dag kleine school
Eric van Oosterhout
Zo gaat het ook wel eens met een condoleancebericht: "goh, die is ook dood". Nu lees ik het bericht in de krant dat de school in het dorp gaat sluiten.
Ach, dus die ook al. We waren hem haast wat uit het oog verloren. De drie dochters zitten op andere schooltjes van 15.000 studenten en zo. Wat hadden ze een mooie basisschooltijd. Ongeveer 60 kinderen, een dijk van een team, betrokken ouders en een veilig klimaat. Anke was al bijna van school
toen ze opgewonden thuis kwam: er was een vechtpartij op het schoolplein geweest! Bij navraag bleken twee jongetjes wat aan elkaar hebben lopen trekken. Op haar leeftijd zag ik in Den Haag elke dag woestere taferelen.
Toen de jongste dochter in de bovenbouw zat, tekende het verval zich al af. Zo tussen de 30 en 40 leerlingen wordt het spannend. Dat heeft niet eens zoveel te maken met de kwaliteit; ook kleine scholen kunnen prima resultaten leveren. Punt is dat veel ouders met jonge kinderen dan om zich heen
gana kijken. En voor de kinderen wordt het steeds moeilijker om zich lekkerder te voelen in een kleine groep. Daar speelt mee dat meisjes van een jaar of 10 nog liever alleen zitten dan naast een jongen. Renske had aan het eind 1 ander meisje van haar leeftijd in de groep, die dan ook nog niet
echt tot haar vriendinnen gerekend mocht worden. Het werd een beetje eenzaam (dat ze compenseerde door in allerlei buitenschoolse clubjes te zitten).
En nu staat de school na de vakantie leeg. Het is geen nieuws voor mij. In Drenthe ben ik voorzitter van de Stuurgroep Onderwijs & Krimp; in die rol heb ik al heel wat scholen dicht zien gaan (al gauw een kleine 100). Maar in eigen dorp voelt dat toch anders. Geen bakker meer bij de deur, geen
SRV-man, geen snackbar, geen cafe en als het zo doorgaat ook geen voetbalclub meer. Daar ga je allemaal niet dood van. Maar het wordt er niet leuker op.
Nieuwsartikel Kleine school
Wilt u reageren op mijn weblog? Mail dan naar evoosterhout@aaenhunze.nl.