Hoe gaat het met de statushouders in Zuilenstein?


dinsdag, 16 februari 2016

Coordinator Wouter BoldingSinds 11 november wonen er statushouders (mensen met een verblijfsvergunning) in het voormalig woonzorgcentrum Zuilenstein. Veel gezinnen, veel kinderen maar ook alleenstaanden. Ze komen uit Syrie, Irak, Afghanistan, Somalie of Eritrea en zijn via een AZC
uiteindelijk in Nieuwegein terecht gekomen. `Het was behoorlijk hectisch in de eerste weken' vertelt cooerdinator Wouter Bolding. `In korte tijd moesten we van 110 mensen de intake doen, hen onderdak geven en ze verdelen over de zeventig kamers die we in Zuilenstein tot onze beschikking
hebben. De mensen die binnen kwamen reageerden heel verschillend. Velen dachten dat ze in een ander AZC terecht waren gekomen, anderen dachten dat ze meteen eigen woonruimte kregen of dat alles voor ze geregeld zou zijn. Het was nogal verwarrend voor ze. Met behulp van tolken (de meeste mensen
spreken geen Nederlands of Engels) hebben we uit kunnen leggen dat Zuilenstein een tijdelijke opvang biedt en dat mensen van hier uit uiteindelijk geschikte woonruimte krijgen toegewezen en zelf op zoek moeten gaan naar werk.

Bureaucratie

Praktische problemen waren er ook: er moest beddengoed komen, meubels, kleding, speelgoed. Veel mensen zijn met niets naar Nederland gekomen, hebben alles achtergelaten. Wouter: `Gelukkig hebben de Nieuwegeiners ons heel veel spullen bezorgd tijdens de inzameldag. Ook hebben we veel aan de
kringloopwinkels. Veel meer tijd zijn we kwijt aan de bureaucratie. Al die mensen moeten ingeschreven staan, een identiteitsbewijs hebben, DigiD, een bankrekening, een huisarts, een school voor de kinderen, verzekeringen enz. Gelukkig hebben we een stuk of vijftien stevige vrijwilligers die
mensen hierin wegwijs maken. Die mensen zijn echt goud waard. En ze doen nog veel meer. Ze begeleiden de kinderen in de speelruimte, houden spreekuur, geven maatschappelijke begeleiding (hoe bouw je een nieuw bestaan op, wat zijn je rechten en plichten) en ondersteunen bij het aanvragen van
gezinshereniging.'

Eigen weg vinden

Met behulp van de vrijwilligers proberen de statushouders van Zuilenstein hun weg te vinden in dit voor hen zo vreemde land. Wouter: `Ze volgen taal- en cultuurlessen, zoeken naar een woning, leren fietsen en sommigen doen ook al vrijwilligerswerk. Zo doen vijftien mensen uit Zuilenstein mee
aan NL.Doet, dat binnenkort weer wordt gehouden en gaan er drie dames op vrijwillige basis werken in de openbare bibliotheek. Onder de bewoners hebben we zelfs een concertpianist, die op 21 februari deel gaat nemen aan Gluren bij de Buren, het muziekfestival bij Nieuwegeiners thuis.

Zelfredzaamheid

Van de mensen in Zuilenstein wordt zelfredzaamheid verwacht. Wouter: `Ze moeten hun zaken zelf regelen. We helpen ze op weg, gaan bijvoorbeeld de eerste keer mee naar de huisarts of helpen ze met de papieren maar het is de bedoeling dat ze het daarna zoveel mogelijk zelf gaan doen. Dat geldt
ook voor culturele activiteiten en festiviteiten. We zijn geen entertainmentorganisatie. We bieden de mensen onderdak en wijzen hen de weg, de rest moeten ze zelf doen. Toch hebben we wel met z'n allen Kerst gevierd en zelfs Sinterklaas. Prachtig om te zien hoe de kinderen daarin helemaal
meegingen en net zo verwachtingsvol uitkeken naar de Sint als de Nederlandse kinderen.

Inburgeringscursus

Per 1 oktober moet Zuilenstein weer leeg zijn want dan wordt het gebouw gesloopt. Voor die tijd moeten alle mensen die er nu wonen eigen woonruimte hebben. Het is dus zaak dat men zo snel mogelijk inburgert. Wouter: `De mensen zijn verplicht een inburgeringscursus te volgen. Daarvoor gaan ze
drie dagen per week naar De Kom. Ze krijgen daar onder meer les in Nederlands, kennis van de samenleving en orientatie op de arbeidsmarkt. De cursus duurt ruim een jaar. We hopen dat de statushouders door alle begeleiding op korte termijn hun weg weten te vinden in onze maatschappij en dat ze
de rust kunnen vinden waar ze naar op zoek zijn.'