Kerk 2025: een stap verder - Protestantse Kerk Nederland


25 april 2016

Na een lange dag intensief vergaderen werd Kerk 2025: een stap verder unaniem door de generale synode aanvaard.

Pagina-inhoud

Daarmee heeft de synode bevestigd dat we een kerk willen zijn van de basics. Een kerk van het evangelie van de levende Heer en het geloof in dat evangelie. Een kerk die gemeenschap wil zijn van broeders en zusters die geloof en leven deelt. En een kerk met een diaconaal hart. Jammer dat de
kerk kleiner is dan vroeger, maar niet het getal regeert, maar de Geest. Als deze tijden ons weer dichter brengen bij de kern van de kerk, dan is dat winst. Zo'n kerk kunnen we niet organiseren. We mogen geloven dat die kerk er al is en we bidden dat onze ogen ervoor open gaan.

Elf regio's

In het licht van deze basics heeft de synode besloten de kerk te vereenvoudigen. Om lucht en ruimte te maken. Per ongeveer 1 januari 2018 zullen de huidige classes met hun dagelijkse bestuur verdwijnen. In plaats daarvan komen elf regio's (ongeveer de provincies, hoewel sommige provincies zijn
samengevoegd en anderen zijn gesplitst) met een regio-vergadering. Daar komen afgevaardigden van gemeenten samen om leiding te geven aan het leven en werk van de kerk in die regio. Het dagelijks bestuur gaat zich vooral richten op de vraag hoe we kerk kunnen zijn, plaatselijk en in de regio.

Regio-predikant of classis-predikant

Denk aan evangelieverkondiging, aan toerusting en opbouw, aan diaconaat, aan missionair gemeentezijn. Er komt een vrijgestelde voorzitter, die de naam regio-predikant of classis-predikant krijgt. Het is een bisschoppelijk figuur, maar de naam is `gewoon' regio-predikant of classis-predikant.
Hij of zij is het gezicht van de regio naar buiten en is vooral bedoeld om het contact met gemeenten, predikanten en kerkelijke werkers te onderhouden. Om te vragen naar het welzijn van de gemeenten, om te bemoedigen, om waar nodig ook een kritisch tegenover te zijn.

Ontmoeting

In deze regio is het de bedoeling dat gemeenten elkaar ontmoeten. Dat kan niet op de schaal van de regio. Daarom zullen er ontmoetingen tussen gemeenten op kleinere schaal worden georganiseerd. Denk daarbij aan de omvang van de huidige classes, of misschien een nog kleiner verband. Niet als
een verplicht nummer, maar als een plaats waar je als gemeente bij moet zijn om te spreken over wat je bezighoudt. Een plaats om elkaar bij te staan kerk van Christus te zijn, en om aangereikt te krijgen wat je daarbij kan helpen.

Conflicten

In de regio zal slagvaardigheid moeten zijn wanneer er problemen zijn. Hoe vervelend conflicten ook zijn, het ergste is wanneer ze gaan sudderen. De regio-predikant kan snel een klein maar deskundig team van visitatie (onder leiding van een voorzitter) inschakelen en ervoor zorgen dat er vaart
blijft in de behandeling van conflicten of moeilijkheden.

Samenkomen rond Woord en Sacrament

Een ander belangrijk punt is de presentie van de kerk in Nederland. Nu is het land keurig verdeeld en op elk plekje grond bevindt zich in principe een protestantse gemeente. Dat hoorde bij de situatie van een volkskerk (een kerk van het hele volk). Die tijd is voorbij. Daarom kun je niet
overal aan dit principe vast houden. De kerk is daar waar mensen samenkomen rond Woord en Sacrament. Het kan zijn dat er meer van zulke samenkomsten zijn in hetzelfde gebied. Een stad kan er voor kiezen niet meer een geografische verdeling aan te brengen. Er zijn `gewoon' een x-aantal van
samenkomsten in de naam van Christus en mensen worden uitgenodigd zich bij een van die plaatsen aan te sluiten. Bij die plaatsen van samenkomsten kunnen ook pioniersplekken horen of andere vormen van kerkzijn.

Anderzijds kan het gebeuren dat op een bepaalde plaats het reguliere kerkzijn niet meer voortgezet wordt. Nu wordt dat vaak eindeloos opgerekt, met alle frustraties van dien. Durf los te laten, juist dan kan er misschien iets nieuws beginnen. Dan doe je recht aan het feit dat we in een
missionaire situatie terecht gekomen zijn en prik je door de schijn heen dat we nog de volkskerk van vroeger zijn.

Mobiliteit predikanten

Tenslotte is besloten dat we blijven nadenken over de predikanten en gemeenten in hun onderlinge verbinding. Predikanten mogen zich geroepen weten in een gemeente. Daar staan ze, tot ze weer gaan. Dat heet mobiliteit. Hoe je daar het beste iets aan kan regelen (in veel gevallen gaat het
vanzelf) en hoe je er voor kan zorgen dat predikanten die staan ook weer tijdig kunnen en zullen gaan, dat is iets waar we nog meer zicht op willen ontwikkelen. De hoofdvraag is: hoe kan de kerk die zich op de weg van de vernieuwing bevindt ook in de toekomst het beste gediend worden door
predikanten en kerkelijke werkers. Ik ben ervan overtuigd dat we daar uit zullen komen.

Kerk 2025 is een traject waar al veel mensen enthousiast over zijn geworden. Ik ben erg blij dat de generale synode een synode van de kerkvernieuwing wil zijn en dat dit de afgelopen dagen weer is gebleken. Wat kunnen we daarbij anders doen dan te bidden: Kom heilige Geest, vernieuw uw kerk.

>Ds. Arjan Plaisier, scriba generale synode