Coevorden werkt aan... een bijzondere herdenking
donderdag 12 mei 2016
* [IMG]
Over aandacht hebben ze niet te klagen, Anique de Lange uit Coevorden, Romy Kappen uit Wachtum en Carolien Pot uit Oosterhesselen. De drie leerlingen van De Nieuwe Veste schreven een indrukwekkend profielwerkstuk over herdenken en de Joodse inwoners van Dalen die in 1942 werden weggevoerd. Ze
kregen er een terechte 10 voor.
Carolien kon niet bij dit interview aanwezig zijn, maar Anique en Romy nemen graag de honneurs waar. "We krijgen inderdaad veel reacties en publiciteit", vertelt Anique, "dat hadden we niet verwacht. En we worden nog steeds benaderd, maar daar moet even de rem op want we zitten in de aanloop
naar onze examens." "We hebben er veel werk aan gehad, een half jaar ongeveer", vult Romy aan. "En pas bij versie 3 waren we tevreden!"
Stolpersteine
De drie studenten werden vorig jaar benaderd door de Stichting Aold Daol'n. De stichting wil in 2017 zogenaamde Stolpersteine plaatsen in Dalen. Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine koperen steentjes die voor huizen worden geplaatst waar joodse mensen woonden die in de oorlog zijn
weggevoerd en vermoord. Om meer over de achtergrond van van de joodse inwoners van Dalen te weten te komen, werden de dames benaderd. Zij deden grondig onderzoek dat ze koppelden aan het oorspronkelijke onderwerp van hun werkstuk; 'Hoe herdenken wij?'
Best heftig
"Het begin was moeizaam", aldus Romy. "We haalden allerlei informatie boven water, maar dan bleken de bronnen te verschillen. Toen besloten we om met mensen te gaan praten die zelf of uit overlevering de feiten konden verifieren." In het werkstuk nemen Suze Zilverberg en de familie Bierman een
bijzondere plaats in. "We hebben daarom gepraat met een schoonzoon van Suze, met een klasgenoot van Jonas Bierman en met een meneer die naast een joods gezin woonde. Die gesprekken waren best heftig. Er zit een groot verschil tussen iets lezen of van mensen zelf te horen hoe de geschiedenis is
verlopen."
In contact
Het profielwerkstuk beslaat een dikke 80 bladzijden en is grondig gedocumenteerd. De studenten hebben onderling de taken verdeeld en hielden een logboek bij van hun werkzaamheden en de tijd die ze er aan hebben besteed. Bijzonder is de manier waarop ze op zoek gingen naar aanvullende
informatie. "We hebben briefjes rondgebracht in De Selkersgoorn met daarop aangegeven welke informatie we nog zochten. Op die manier zijn we in contact gekomen met de heer IJdens die met Jonas Bierman in de klas heeft gezeten en met de heer Warringa, buurman van een joods gezin."
Brieven aan Betje Zilverberg
Van de heer Rotensen, schoonzoon van Suze Zilverberg, kregen ze het levensverhaal dat Suze voor haar kinderen schreef. "We hebben haar zelf niet ontmoet, ze vindt het moeilijk om over de oorlog te praten. In het werkstuk zijn brieven opgenomen die Romy schreef aan de 19-jarige Betje
Zilverberg, de zus van Suze. "Dat was best vreemd en moeilijk. Ik moest me natuurlijk inleven in die tijd. Wat deden mensen toen in hun vrije tijd, zonder televisie of laptop? Hoe hielden ze contact zonder telefoon of WhatsApp? Maar ik moet er ook aan denken hoe mevrouw Zilverberg het zal
vinden dat er over haar geschreven wordt. Als ze het leest vindt ze het misschien best wel vreemd."
Eigentijdse inkijk
Die empathie is de ondertoon van het profielwerkstuk van Anique, Romy en Carolien. Ze hebben op een eigentijdse manier, als meiden van deze tijd, een boeiende inkijk gegeven in het leven van joodse mensen in de Tweede Wereldoorlog. Ze hebben een gezicht gegeven aan namen vanuit een aparte
invalshoek. "Toen we eraan begonnen hadden we echt geen idee hoeveel indruk het zou maken op mensen die het lezen. Nu we zoveel reacties en publiciteit krijgen, dringt het wel tot ons door dat het best een bijzonder werkstuk is."
Blijven bedenken dat het ook anders kan
Anique, Romy en Carolien waren afgelopen 4 mei tijdens de herdenkingsplechtigheden aanwezig. "Maar herdenken deden we altijd al", aldus Anique en Romy. "Het is belangrijk dat ook jongeren beseffen dat wij in vrijheid leven omdat andere mensen zich daarvoor in hebben gezet. En je moet blijven
bedenken dat het ook anders kan, zie maar eens wat er tegenwoordig allemaal in de wereld gebeurt."