Op reces na Pinksteren? - Protestantse Kerk Nederland
Foto:SnapwireSnaps_Pixabay_CC016 mei 2016
Het kerkelijk seizoen loopt af. Tijd voor reces of voor bezinning op vernieuwing?
Pagina-inhoud
Met Pinksteren klinken in onze kerken woorden als bezieling, vernieuwing en verandering. Met hart, hoofd en handen. Tegelijkertijd lijkt Pinksteren ook in veel gemeenten het reces in te luiden. We spreken en preken over bezieling, maar na Pinksteren komt de kerkelijke machine langzaam tot
stilstand. Het aantal vergaderingen en activiteiten neemt nu snel af. Een sfeer van: `We zien elkaar bij de startzondag.'
In die eerste christelijke gemeente uit Handelingen 2 ging het er wel anders aan toe. Daar gingen ze juist helemaal los na Pinksteren. Ze bleven maar samenkomen, op elke dag van de week in een geest van eenvoud en vreugde (Handelingen 2 vers 46). De Heer breidde hun aantal dagelijks uit met
mensen die gered wilden worden.
Bezinning
Ik misgun niemand in het kerkelijk bedrijf het zomerreces na een intensieve periode van het kerkelijk jaar. Tijd voor afstand en reflectie. Maar misschien zijn de pinksterwoorden bezieling, vernieuwing en verandering juist nu wel van extra waarde. Juist in de wat stillere periode van het
kerkelijk jaar kunnen we op afstand en opnieuw kijken naar de eigen gemeente en onze eigen rol daarbinnen: waar zijn we mee bezig, zijn de doelstellingen nog helder, en bereiken we die nog met wat we nu doen?
Ik ken iemand uit een grote internationale organisatie, die elk kwartaal met het management stilstaat bij de vraag of de doelstellingen moeten worden aangescherpt en of ze in het verlengde daarvan nog steeds de juiste dingen doen. Missionair Werk wordt vaak beschouwd als te doenerig en te
gericht op activiteiten. Maar wij pleiten juist voor continue bezinning. Kloppen onze doelen nog, wat willen we bijstellen, doen we de goede dingen nog? Daar kan de zomer een mooie gelegenheid voor zijn, om dat bezinningsproces bij jezelf en binnen de eigen gemeente weer op gang te brengen.
Kleine stappen
Veel bezinning blijft hangen in het proces zelf, of wordt na afloop verwoord in een fraaie nota die vervolgens in de onderste la belandt. Bezinning leidt soms ook tot te grootse plannen, die vervolgens vanwege gebrek aan menskracht of middelen uiteindelijk ook slechts plannen blijven.
Ik pleit voor kleine stappen. Zet als kerkenraad een kleine stap. Verander bijvoorbeeld een ding aan de manier van verwelkoming van nieuwkomers, verander een ding aan de verstaanbaarheid van de eredienst voor buitenstaanders, verander een ding op de website. Stel elkaar vervolgens elk kwartaal
opnieuw de vraag: kloppen onze doelstellingen nog en doen we nog steeds de goede dingen? Doe dan weer een vervolgstap. Dat zijn wel vier stapjes per jaar en over tien jaar heb je dan in je gemeente veertig stapjes gezet en dan ben je opeens een heel eind verder gereisd.
Met vreugde
Doe het in de geest van eenvoud en vreugde. Eenvoud heeft te maken met die kleine stappen. En vreugde: de missioloog Leslie Newbigin heeft gezegd dat missionair gemeentezijn begint met een explosion of joy. Een explosie van vreugde. Dus toch gewoon zoals het in Handelingen 2 beschreven staat!
Bezieling, vernieuwing en verandering met hart, hoofd en handen. Dan kan het zomaar gebeuren dat niet wij zelf maar God ons aantal zal uitbreiden, zegt Handelingen 2.
Ds. Hans van Ark
programmamanager afdeling Missionair Werk
De column `Voor de verandering' gaat over de uitdagingen, kansen, hobbels en dilemma's van missionair gemeente-zijn. De tweewekelijkse bijdragen worden afwisselend geschreven door ds. Hans van Ark, ds. Nynke Dijkstra en Martijn Vellekoop van de afdeling Missionair Werk en Kerkgroei van de
Protestantse Kerk. www.protestantsekerk.nl/missionair*.