Hutspot met couscous
[IMG]
18-05-2016
In een serie artikelen onder de noemer `Hutspot met couscous', gaat het over asielzoekers en de mensen die, al dan niet vrijwillig, daarmee te maken hebben. Deze serie is een initiatief van de gemeenten Boxtel, Haaren, Heusden, 's-Hertogenbosch, Sint-Michielsgestel en Vught. In het eerste
artikel van de serie komt Mouamen Abou Lebdeh aan het woord die woont op de camping in Haaren
Stroopwafels en speculaas
De meest gestelde vraag die Mouamen Abou Lebdeh (25) van Nederlanders krijgt is of hij straks weer teruggaat naar Syrie. Jazeker. Maar tot die tijd doet hij zijn best er wat van te maken in Nederland. En dat lukt bijzonder goed.
Mouamen (spreek uit: Momen) heeft het goed naar zijn zin op het recreatiepark in Haaren. Hij ontvangt zijn gasten met koffie, stroopwafels en speculaas - een fraaiere blijk van integratie is haast niet denkbaar. En dan is er nog de fiets. Mouamen doet alles op de fiets. "Ik ga drie keer in de
week naar 's-Hertogenbosch voor Nederlandse les. Veertig minuten heen, veertig minuten terug. Goed te doen hoor. En ik hoop na de zomer te gaan studeren aan de Universiteit in Tilburg. Uurtje fietsen, moet kunnen."
Stemverheffing
Mouamen komt uit Damascus en met die stad gaat het in de oorlog relatief goed. Dat de Syrier in een tjokvol bootje de oversteek naar een Grieks eiland maakte, komt vooral door de dienstplicht. Of beter: het gevolg van die dienstplicht - landgenoten te moeten doden. "Ik was bijna klaar met mijn
universitaire opleiding daar en zou daarna het leger in moeten. Dat zag ik echt niet zitten, ik wil niet vechten. Ik kom uit een gezin waar we niet eens met stemverheffing praten. Laat staan dat we vechten..." Mouamen probeerde zijn studie te vertragen, maar besefte dat zoiets niet eindeloos
kan.
En dus meldde hij zich in de zomer van 2015 op de opvanglocatie in Ter Apel. Via een tussenstop in Veenhuizen kwam Mouamen in Rosmalen terecht. Daar ontpopte hij zich al snel tot een actieve vrijwilliger. "Met andere asielzoekers hebben we More Than Refugees opgezet, een team dat zich inzet
voor lotgenoten en voorlichting geeft, onder meer op scholen."
Dialect
Mouamen heeft het naar eigen zeggen getroffen. "Ik heb regelmatig contact met mijn ouders en zussen in Syrie. Gisteren nog sprak ik mijn moeder uitgebreid. Het gaat goed met ze. Ik weet dat het voor veel andere Syriers anders is. Ik heb meegemaakt dat een landgenoot alsmaar geen contact kreeg
met zijn familie. Die familie zit in een gebied waar gevochten wordt. Hij moest vreselijk huilen."
Hij weet zeker dat hij uiteindelijk weer naar Syrie zal gaan. Maar voorlopig zijn er andere doelen belangrijk. Zoals het leren van de Nederlandse taal. "En het Brabants dialect, al is dat misschien te hoog gegrepen."