Toespraak staatssecretaris Van der Knaap bij medaille-uitreiking bemanning Hr.Ms. Van Galen
Mannen en vrouwen van Hr. Ms. Van Galen,
Goed dat u er weer bent. Eindelijk, zou ik willen zeggen. En heelhuids. De laatste berichten die ik kreeg over uw terugreis waren dat dat het weer nogal ‘mannelijk’ was. Zware storm noord van Algerije, daarna windkracht 8 en twee huizenhoge golven. Uw schip heeft daarom haar koers moeten verleggen richting Corsica. Deze koerswijziging op de terugreis is eigenlijk heel tekenend voor uw hele uitzending. Op 22 augustus vertrok u met uw fregat op een reis die begon als een oefening. Maar de koers verlegde zich naar een operatie en uiteindelijk duurde uw reis meer dan zeven maanden. Nog even en dan sluit u familie, geliefden en vrienden eindelijk weer in uw armen en daarom zal ik het zeker kort houden.
U bent geen onbekende voor mij. De laatste keer dat we elkaar ontmoetten was tijdens de afgelopen Kerstdagen. Die kerst had u in de oorspronkelijke planning thuis doorgebracht, bij uw familie en dierbaren. In plaats daarvan zat in het oostelijk deel van de Middellandse zee. U was namelijk net begonnen aan het derde hoofdstuk van uw lange reis. Na eerst gevaren te hebben binnen de maritieme component van de NATO Response Force en diverse patrouilles in operatie Active Endeavour wachtte u vanaf 15 december de VN-missie UNIFIL, voor de Libanese kust.
Tijdens die kerstdagen waren er nog veel vragen. Hoe zou de situatie in de regio zich ontwikkelen? Hoe gaat de missie verlopen? Na de gezamenlijke kerstdienst aan boord heb ik afscheid van u genomen en een belofte gedaan. Als ik bij u terugkeer in Nederland opnieuw staatssecretaris van Defensie zou zijn, zou ik u persoonlijk komen verwelkomen. En belofte maakt schuld! Inmiddels heeft u succesvol de eerste term van de maritieme bijdrage van Nederland aan deze VN-operatie volbracht. En het is mij een genoegen om vandaag bij u te gast te zijn bij de afsluiting van een belangrijke taak.
Laten we even stilstaan bij uw missie voor de kust van Libanon. De Nederlandse regering, gesteund door een ruime meerderheid van het Parlement, wilde actief bijdragen aan een oplossing van het destructieve en slepende conflict in het Midden-Oosten. De Van Galen heeft handen en voeten gegeven aan die wens. Vorig jaar was Libanon het theater van confrontaties, ook op zee. Confrontaties die voor de zoveelste keer een oplossing van het conflict niet naderbij brachten maar wel de ellende voor het grootste deel legde bij weerloze burgers.
U heeft de eerste vier maanden op uitstekende wijze ingevuld. De Van Galen is alle dagen operationeel inzetbaar geweest en u heeft 266 scheepsondervragingen uitgevoerd. De Van Galen droeg bij aan een optimale ‘situational awareness’. Uw opbouwende, actieve en kwalitatief goede deelname aan een internationaal verband maakt u binnen deze VN-missie tot een ambassadeur van Nederland. Ik dank u daar namens de regering voor.
De onderscheidingen, die u zo dadelijk ontvangt, zijn zeer verdiend. Een medaille is een klein teken van waardering voor een grote bereidheid om langdurig, onder soms lastige omstandigheden en ver van huis en dierbaren, toch altijd te gaan voor een goede invulling van gestelde taken. Het is die inzetbereidheid en die professionele wil die uiteindelijk, naast de materiele invulling, nodig is voor het realiseren van de expeditionaire ambities de krijgsmacht.
Draag de onderscheidingen met trots. Deel die trots met uw thuisfront, want ook daar is een bijdrage van formaat geleverd tijdens uw lange afwezigheid. Defensie heeft als organisatie tijdens deze onverwacht lange reis veel van u en uw thuisfront gevraagd. Uw loyaliteit, en misschien nog wel meer die van uw dierbaren, wil ik daarom op een anders dan gebruikelijke wijze belonen. En hoe kan dat beter dan in de vorm van een restaurantbon, wat zowel aan uzelf als aan uw thuisfront ten goede komt. Dan rest mij alleen nog, voordat we overgaan tot het uitreiken van de medailles, u een goede tijd thuis te wensen en een welverdiende periode van rust na het afmeren te Den Helder.
Dan wil ik nu mijn adjudant vragen de beschikkingen voor te lezen.