Perspresentatie Taxibrief

Alleen de uitgesproken tekst geldt.

Dames en heren,

Mijn taxibrief lag sinds afgelopen weekeinde al zo goed als klaar voor verzending.
Een kwestie van de laatste puntjes op de i.
Nog voor ik mijn maatregelen om de straattaxi aan te pakken had gepresenteerd, vond in de nacht van zaterdag op zondag die vreselijke gebeurtenis plaats op het Leidseplein in Amsterdam.

Natuurlijk gaat het bij dit trieste voorval in de eerste plaats om handhaving van de openbare orde.
Agressiviteit kun je nooit volledig uitbannen.
Voor mij staat wel vast dat een goede aanpak van de taximarkt nodig is.
Reizigers moeten in ons land onbevangen in een taxi kunnen stappen.
Taxichauffeurs moeten trots kunnen zijn op hun beroep.
Wij zorgen ervoor dat de straattaxi voor de klant gewoon weer een betrouwbaar en betaalbaar vervoermiddel wordt.
Daar hebben Rijk, gemeenten, de branche, de vakbonden en reizigersorganisatie Rover met elkaar hard aan gewerkt.

Vorig jaar heb ik in mijn taxivisie al geconcludeerd dat de liberalisering van de markt niet heeft gewerkt.
Vrijheid is mooi; chaos niet.

Dat vergt goede taxichauffeurs, die werk maken van hun vak en de klant als koning behandelen.
De praktijk heeft geleerd dat er strakke regie nodig is, van het Rijk, van gemeenten en van de branche.

Gemeenten moeten nog meer gereedschap in handen krijgen. Gereedschap om op de markt van de straattaxi het kaf van het koren te kunnen scheiden.

Onder mijn taxibrief (formeel de uitwerking van de Toekomstvisie Taxi) ligt een stevige basis van goede samenwerking tussen het Rijk, gemeenten, KNV Taxi, ROVER en de vakbonden.
Het heeft van iedereen veel overleg, veel inzet en ook veel tijd gevergd.

Het resultaat: een ingrijpend maar realistisch, goed uitvoerbaar en samenhangend pakket.
Ik schets de hoofdlijnen.
- Groepsvorming: Gemeenten krijgen de mogelijkheid voor de opstapmarkt uitsluitend vergunningen te verlenen aan samenwerkingsverbanden van taxichauffeurs. Een instrument om vrije rijders terug te dringen. Het kan gaan om de hele gemeente, of alleen om standplaatsen. Voor een groep gelden landelijke basiseisen en lokale kwaliteitseisen.
Zo moet de organisatie deugen en de taxi’s moeten herkenbaar en te traceren zijn. De chauffeur moet z’n vak verstaan en service bieden.

- Klachtenmeldpunt: Er komt een goed en onafhankelijk landelijk klachtenmeldpunt. Dat meldpunt feeft de klachten door aan de taxionderneming en aan de gemeente. Vanzelfsprekend volgt het ook de afhandeling van de klachten. KNV Taxi komt met een voorstel voor een meldpunt, dat ook geldt voor niet-leden.

- Tarieven: Er komt een tariefsysteem, waarin ook de tijd van de rit meetelt; het zogenoemde dubbelsysteem. Ik stel als strikte voorwaarde dat de gemiddelde prijs niet hoger wordt voor de klant. En dat de opbouw van de ritprijs voor de klant volstrekt transparant is. Die krijgt daarom dus een geprinte bon met alle details.

- Vakbekwaamheid: Goed opgeleide chauffeurs zijn concurrerend. Vakbekwaamheid is in de eerste plaats een zaak van werkgevers. Daarom ben ik bereid om de werkgevers de vakbekwaamheid voor een groot deel zelf te laten regelen via de CAO-Taxi. Dat werkt directer dan via de ondernemingsvergunning en het scheelt administratieve rompslomp. De inspectie houdt toezicht. De minister van Justitie gaat de inspectie frequenter informeren over nieuwe criminele feiten, zodat ik bij crimineel gedrag de vergunning kan intrekken.

- Vervoerplicht: Ik neem in de regelgeving een vervoerplicht op, zodat chauffeurs op een standplaats van de gemeente in principe geen ritten kunnen weigeren, ook niet als het gaat om een korte afstand. Er zijn natuurlijk uitzonderingen; denk bijvoorbeeld aan agressieve klanten, of de verplichte rij- en rusttijdenregeling.

Toezicht en controle blijven bij dit alles van cruciaal belang, zeker in de steden waar de taximarkt een kwaliteitsimpuls nodig heeft.

Dames en heren, wat ik u schets is geen keuzepakket.
Selectief shoppen is geen optie.
Dit zijn zorgvuldig afgewogen instrumenten, die we consciëntieus, systematisch en in samenhang zullen moeten inzetten.
Samenwerking is bij zo’n complex dossier als de straattaxi niet de gemakkelijkste weg.
Toch houd ik daaraan vast, want het is de énige weg.

Zodat alle klanten overal, van Appingedam tot Zoutelande en alles wat daartussenin zit, weer gewoon in een betrouwbare en betaalbare taxi kunnen stappen.