Toespraak minister Leers bij in ontvangst name handtekeningen Kerk in Actie op 7 juli 2011
Dank voor deze petitie. Het is goed dat er instellingen zijn als Kerk in Actie die oog hebben voor de moeilijke omstandigheden van sommige mensen. Er moet ook altijd ruimte zijn voor uw werk en ik sta open voor uw kritiek en zorgen. Ik houd daar wel degelijk rekening mee.
Bijvoorbeeld: ik heb ervoor gezorgd dat hulp in nood niet strafbaar wordt. Ook al wordt die hulp geboden aan mensen die hier illegaal zijn. Ik maak daarbij wel één kanttekening die ik u graag wil meegeven. Je kunt je afvragen of deze vorm van hulp wel altijd verstandig is? Wat is het effect van die hulp? Geef je mensen valse hoop, dan is het niet verstandig. Een leven tussen hoop en vrees is geen leven.
Want waar gaat het om: ieder mens heeft recht op een menswaardig bestaan, ongeacht geloof of politieke overtuiging. Daarin vinden we elkaar. Dat is ook het uitgangspunt van ons immigratie en asielbeleid: een streng en rechtvaardig beleid. Mensen die terecht een beroep doen op onze bescherming, zijn welkom en kunnen hier een nieuwe toekomst opbouwen. Maar daar zit ook een andere kant aan.
Rechtvaardig beleid wil ook zeggen: snel duidelijkheid geven. Mensen eerlijk perspectief geven. Zeker aan mensen die onterecht een beroep doen op onze bescherming. En consequent zijn. Daar hoort ook bij dat we duidelijk zijn tegen mensen die hier illegaal zijn. Met de strafbaarstelling geven we een helder signaal af. Ook moeten we consequent en duidelijk zijn dat het voor sommige mensen beter is dat ze een toekomst opbouwen in hun land van herkomst. Dat signaal moet echt duidelijker en consequenter.
Daarom heb ik vorige week een aantal maatregelen gepresenteerd om mensen terug te laten keren. Ik noem dat wel van ‘drang tot dwang’. We beginnen om mensen te helpen een verantwoord bestaan in het land van herkomst op te bouwen, in natura of financieel. Daar kunt ook u een rol bij spelen.
Ten eerste door geen valse hoop te geven. En ten tweede door mee te denken – en ik nodig u uit – om te denken hoe we mensen op een verantwoorde manier een bestaan kunnen laten opbouwen in hun land van herkomst.