Toespraak van minister Bussemaker bij opening nieuw kunstwerk ter ere van 125 jaar Centraal Station

Toespraak | 12-12-2014

Dames en heren,

Een jaar lang.
Elke dag.
Als de schemering invalt.
Is boven de Oostkant van het Centraal Station.
Een virtuele regenboog zichtbaar.
Van licht en kleur.
Voor iedereen.

Waarom niet?

Een kunstwerk dat van technologie een menselijke beleving maakt. Dat een treinstation voor éven transformeert tot theater. Waar wachten of op weg zijn, plaatsmaakt voor verwondering. En dat de oude wereld van Cuypers verbindt met de nieuwe wereld van Daan Roosegaarde.

Waarom niet?

Daan, je hebt wel eens verteld dat je op school te horen kreeg: 'Wat jij wil, dat kan niet.' Maar gelukkig heb je je daar nóóit door laten beperken. Jouw missie is: 'Als je het kunt bedenken, dan kun je het ook maken.'

Elk project dat je tot stand brengt, begint met die ene vraag. Waarom niet?

Waarom focussen we ons niet op de automobilist, in plaats van altijd maar op die snelweg? Waarom kijken we niet naar een vuurvliegje om energie op te wekken, in plaats van fossiele brandstoffen uit te putten? Waarom zuigen we smog niet op met een immense stofzuiger, in plaats van het verstikkend boven een miljoenenstad te laten hangen?

Die vraag leidt tot een zoektocht die je onderneemt - samen met anderen. Met andere creatievelingen. Met bouwers en ingenieurs. Met technologen en biologen. Met beleidsmakers. Of, zoals bij dit kunstwerk, met sterrenkundigen.

Want je wilde geen geprojecteerd plaatje. Je vroeg je af waarom je geen licht zou kunnen breken via een prisma, tot een échte regenboog. Die je kon plooien boven de stationskap. En daarom zocht je de connectie met Leidse wetenschappers – létterlijk op zoek naar andere 'werelden' dan de onze. Het vloeibare kristal waarmee zíj werken om het zicht op de Melkweg scherp te krijgen, was voor jóu de sleutel om je regenboog in de wereld te kunnen zetten.

Dit kunstwerk is het resultaat van een spannende mix van verbeelding en onderzoek. Van vindingrijkheid en creativiteit. Van samenwerking met onverwachtse partners, om samen naar de sterren te kunnen reiken.

Een spoor dat we - ook als samenleving – véél meer moeten gaan volgen.

Het durven denken in onbegrensde mogelijkheden. Al is het nog nóoit eerder gedaan, en ook al zegt íedereen dat het niet kan - omdat ze het zich nog niet kunnen voorstellen. En daarvoor: de grenzen tussen disciplines, tussen sectoren en vakgebieden openbreken.

Dat is wat ons te doen staat om antwoorden te vinden op de vragen van onze tijd. Om onze planeet duurzaam te houden. Om de nieuwe wereld, die de voortschrijdende technologie mogelijk maakt, zélf te kunnen vormgeven. En dat wil ik als Minister stimuleren. In het onderwijs. In de cultuur. In de wetenschap.

Op álle maatschappelijke terreinen.

We zullen ons veel vaker moeten gaan afvragen:

Waarom niet?

Kunstenaars stellen die vraag van nature, zoeken per definitie naar verbinding tussen verschillende werelden. Zo helpen ze ons - om ons opnieuw te verwonderen over het bestaande. Zo helpen ze ons de wissels om te zetten.

Daarom:
Een jaar lang.
Elke dag.
Als de schemering invalt.
Is boven de Oostkant van het Centraal Station.
Een virtuele regenboog zichtbaar.
Van licht en kleur.
Voor iedereen.

 Als je goed kijkt…